یادداشت -صاحب مقصودی: سلام کریس ؛ نمی دانی از دوم شهریور یا همان ۲۴ اگوست خودتان که قرعه کشی جام باشگاه های آسیا انجام شد و مشخص گردید حضرتعالی و سایر رفقایت در دنیای توپ گرد، همچون نیمار و بنزما و غیره قرار است به ایران بیایید، چه شور و شعفی در اینجا برقرار شد.
یکی به دنبال گرفتن سیمکارت بدون فیلتر برای شماست، یکی بدنبال ترمیم سکوهای تخریب شده ورزشگاه آزادی هست، یکی پیشنهاد داد مسیر عبور شما از فرودگاه تا هتل را (اب زنید راه را) کنیم، الان چالش بزرگی داریم که پنجره هتل شما رو به کدام نمای زیبای تهران باز شود، ببخشید که نتوانستیم جت شخصی شما را پذیرا باشیم، در عوض فرودگاه را برایتان نونوار کردیم، شهرداری جدول های خیابان ها را رنگ زده، بهزیستی کودکان کار و متکدیان را از مسیر شما برمی دارد، وزارت ورزش بلندترین اسکورت متعلق به یک شخصیت مهم را برایتان درنظر گرفته، اگر می توانستیم به اسمان هم دستور می دادیم نبارد تا خیس نشوید کریس جان!
نمی دانی وقتی شایعه شد تیم های عربستانی همچنان بناست در زمین بی طرف با تیم های ایرانی بازی کنند چه کشته ها که نداد این شایعه؛ تا اینکه تاج فوتبال ما رفت ای اف سی و حق طبیعی خودمان که میزبانی از تیم حریف هست را گرفت و با قیافه ای پیروزمندانه ان را به خورد ما داد؛ آخر ما به نداشته هایمان عادت کردیم، از همین رو وقتی گوشه ای از حقمان را می گیریم، ذوق می کنیم.
نمی دانم عرب ها چگونه ابهت تو و اهل و عیالت را در خود جای داده اند، ولی ما برای یک پذیرایی دو روزه از تو فقط کشته نداده ایم.
ای کاش قراردادت با عربستانی ها طولانی تر شود تا بیشتر در فوتبال اسیا باشی و بیشتر تو را در ایران ببینیم، چون تنها راهی هست که مسئولین ما مجبور می شوند از پشت میز بلند شوند و کار کنند، البته کاری برای تو که خداروشکر بهره اش را ممکن است ما هم ببریم. ما که ادم نیستیم، رونالدو ادم است.
از همین رو عاجزانه تقاضا می کنم بیشتر به ایران بیا؛ ای کاش با مسی هم یک صحبتی بکنی تا بی خیال دشمن بزرگ امریکا شود و به عربستان بیاید تا لابه لای ابروداری مسئولین ایران برای شما عزیزان، وضع مردم هم کمی بهتر شود، شاید اینگونه برخی کمبودها و تبعیض ها و حقوق شهروندی مان را بتوانیم بواسطه حضور شماها بگیریم.
کریس جان
نگاه به الان ما نکن، ما یک زمانی بازی های اسیایی را با ده بیست هزار ورزشکار از ده ها کشور میزبانی می کردیم، ان روزها عربها با شتر رفت و امد می کردند، اینها را به آن ۶۰۰ میلیون فالوورت بگو.
امیدوارم در این دو روزی که ایران هستی سرعت اینترنت به گونه ای باشد که بتوانی پست یا استوری بگذاری؛ می دانم هر پست تو در اینستاگرام سه میلیون دلار می ارزد و اگر نتوانی بگذاری، غرامت دو پست تو بیش از شش میلیون دلار خواهد بود، یعنی چیزی حدود ۳۰۰ میلیارد تومان که البته برای مختلسین ایران پول زیادی نیست.
به نظر من تنها پستی که در زمان حضورت در ایران می توانی بگذاری که برای ما هم ابرومند باشد، یک ملاقات هرچند کوتاه با علی دایی است وگرنه چیز با ارزش دیگری نداریم که بدرد ۶۰۰ میلیون دنبال کننده ات بخورد. علی دایی همان کسی است که بیست سال تلاش کردی تا رکوردش را بشکنی.
خلاصه که بی صبرانه منتظر حضور توایم، از عربستان هم متشکریم که مقدمات حضور تو را در فوتبال اسیا فراهم کرد، ما که طاقت دو روز مراقبت از تو را نداریم امیدوارم در کنار خانه خدا بهت خوش بگذرد.
