اختصاصی انطباق – احمد میراحسان : نظارت آزاد و قانونی مردم که یکی از راه هایش نقدعقلایی رسانه های مستقل و دلسوز و رها از بند و بست است ،از مهمترین ابزار ممانعت از کار خطا بوسیله سه قوه و قدرت بویژه حکم رانان است.مثلا مجلس به هر سبب سنجیده یا نسنجیده ،بحث خرید سربازی را برای تصویب قانونی پیش می کشد .اگر مطبوعات آزاد باشند می توانند نتایج هولناک اجتماعی و توسعه نفرت اجتماعی و بهره مسرفین و اهل تکاثر و ثروت اندوزان طفیلی و چسبیده به پیکر ملت و ….و عقده توده بی چیز را از این قانون به گوش ها برسانند .پارتی باز های ننگین برای معافیت یا خدمت صوری فرزندان اهل قدرت و رانت های حرام، لباس سربازی را لکه دار و به کالای قابل معامله بدل می سازد .دوست تحصیلکرده و جوانی به حق بر آشفته از این تبعیض و دهن کجی و پارتی بازی اهل قدرت برای نرفتن فرزندان اهل قدرت و اعوان و انصارشان به سربازی شکایت داشت .ویدئوی فرماندهی که فرزندش برای شکستگی واقعی یا جعلی دستش در کودکی ،معافیت گرفت و بعدش هم به جای لغو این معافیت فرزند ،خرش که از پل گذشت قانون را لغو کرد تا دیگران استفاده نکنند ،دست به دست میگردد.اگر نقد درست متداول نشود شیوع خبر های مجعول طبیعی است .
بحث در باره برنامه تغییر ساختار یا امر جزیی مثل سفر جمعه ها هم در رسانه نظیر انبوه کارهای دولت از همین موارد است که نقد صریح آن به سود همگان است و مانع توسعه امر نابجا و غلط میتواند بشود و میخواهم در همین مورد گفتگو کنم.
&&&&&
نخست بگویم من اصلا با سفرهای جمعه ای رییس جمهور مخالف نیستم . اما برای ارتباط مردمی و نظارت مستقیم وسرکشی سفر داریم تاسفر!
طرح مسئله و نقد باز دیدهای بی ربط از سوی مهدی روحی روزنامه نگار و حجت الاسلام سلیمانی امام جمعه لاهیجان و گروهی از افراد دارای دغدغه جدی علیه تکرار رفتارهای نمایشی ،قابلیت توجه منصفانه ی جدی و ضرورت پافشاری بر رفع و ازاله ی منشی بوروکراتیک را نهفته دارد .ریشه یابی جامعه شناسانه این گونه افعال و واکاوی محتوای سیاسی آن در ارتباط با یکی از بیماری های مزمن و اساسی کشورهای پیرامونی مهم است . مهمترین قدم فهم صحیح ودرک مشخص و عالمانه و علمی ی علت عینی و ذهنی گیج سری آن فرماندهان و مسئولانی است که اصلا فاسد نیستند و حتی شائق به کارند اما كار درست نمی کنند یا راهش را نمی دانند و سبب نومیدی و بی باوری و به قول شهید باقری باعث خستگی و دلزدگی مردم و نیروهای آماده به کار می شوند،این شناخت در اوضاع کنونی از مهمترین کارهاست.
بدیهی است که رفتارهای گوناگون کلان دولت ها جادارد به تفکر کشیده شود وجامعه شناسی قدرت در ایران کنونی از منظر اسلام ، از جمله انوار راهگشاست و نیز فهم روابط بینامتنی بین رفتارها و چالشهای پیش پای این دولت و…
اماحالا قصد داریم به موضوع خاص ،یعنی شیوه شتابزده و نمایشی این بازدیدها وپدیده نابجایی در دیدارها و سرکشی های نا مربوط بپردازیم.در اینجا و درک زمینه دیدارهای نامضبوط ، سنت انقلاب مردمی ، اهمیت حضور و رجحانش بر غیاب در کار نظارت در فرهنگ ایرانی ، فواید جذب افکار عمومی ، تآثیر عاطفی دیدار رویارو در فرهنگ ایرانی ،ارجحیت کار هیٱتی در چهار دهه ، فساد دامنگیر و بی مسئولیتی یا ناتوانی و فقدان قدرت و امکانات مدیران محلی و عدم بلوغ سیستم و عدم اصلاح سیستم نظارت منظم علمی وعدم رشد نهادهای رابط و ضعف ازاد اندیشی ونظارت انتقادی مردم ، بر اساس نهادینه شدن قانون نظارت رسانه های مستقل و کار مضبوط در جامعه و….می تواند در شناخت علل ارزش این سفرها مهم باشد.
البته در وهله اول این بازدید های نامربوط مسئولان دولت میتواند توجیهی ساده داشته باشد :آقای رئیسی یکنفر و سفر یک روزه است . از سوی دیگر هجوم کارهای نکرده و و کمبود امکانات و زیادی زیر در رویی و فساد و حیف و میل بودجه یا اساسا بدکاری در مسیرهای برداری خلاف اهداف انقلاب اسلامی و چالشهای کلان علیه به ثمر رسیدن پروژه ها و مانع تراشی های بزرگ علیه دولت ایران و مشکلات یک ویرانگری عمدی جهانی در کار حکومت و ناهنجاری های سیستمی و مدیریتی حل نشده که به تنگناهای زمانی ی رسیدگی به امور می افزاید و وجه انباشت تکالیف و نیز کنترل ناپذیری انجام تکالیف و برنامه ها و رفتار بلبشویی را افزایش میدهد نباید ندیده گرفته شود. از سوی سوم طبیعتا ممکن نیست خود رییس جمهور به همه شهرها سر بزنند ولی همه شهرها متوقع التفات ویژه ایشان به مسائل مبرم شان و خواهان ملاقات رویارو و دیدار معتبر خود آقای رییسی هستند.نتیحه یک راه حل می ماند گسیل نمایندگان معتبر به شهرهای مختلف استان در حال بازدید .اما با اعتبارترین نمایندگان یعنی اعضای کابینه هم در سفر معدود هستند و درست همین جا ظاهرا تقسیم غیر منطقی ی معاونان و وزراء همراه ، اتفاق می افتد که وزیر کشور از سد لاستیکی فخر آباد و وزیر بهداشت از پل هوایی لاهیجان بازدید می کنندو….. تا لااقل سخن نخبگان را به گوش رییس جمهور برسانند.
آیا این پاسخ بی نقص است ؟ و راه حل عاقلانه تری نیست؟و آیا ضمن ناگریزی های واقعی نشانگر توجیه گیجی در اموری است که می توان بدانان با عقل و انضباط فایق آمد؟
در حقیقت ،ما در این وضع با سه گونه واکنش روبروییم:
۱-واکنش نفی گرا که از پیش به سبب رقابت سیاسی در پی بهانه هایی برای اعتراض و تبلیغ منفی علیه سفرهای جمعه آقای رئیسی است .
۲-واکنش توجیه گرا که در صدد ماله کشی بر هر ضعف و امر نادرست در عمل رییس جمهور از خرد تا کلان است.
۳-واکنش معقول و انتقادی که در صدد درک صحیح بد کاری ها و خرده کاری هاو ریشه یابی سسیستمی برای ارتقاء کارایی و کارامدی عمل دولت است و نگاهی جامع باید داشته باشد .
اولا رییس جمهور قلبا وعقلا باید بداند ،بدون به گور سپردن ساختار پیرامونی که در ادارات و بوروکراسی و قوه قضائیه و مقننه منجر به فساد می شود ،اصل انواع مشکلات و آشفتگی و غلط کاری ،مزمن باقی خواهد ماند . پدیده هایی چون ،کار نمایشی و بازدیدهایی با اهداف غیراز رسیدگی به پیشرفت و کنترل وظایف ،و یک ارتباط صوری و تبلیغی و غیر جدی با اهالی و اقشاراستان ها و…کوچکترین پیامد همان ساختار بیماری مزمن کشور پیرامونی و ناعقلانیت بوروکراسی آن است.
چه باید کرد؟
مهمتر از هر چیز نباید گیج و سرگردان کارهای روزمره شد و تحول ساختی و اصلاح بنیادین نظام و سازمان عمل اقتصاد و قوای سه گانه و ….را فراموش کرد .بلکه جدا و عملا اجرای پروژه اصلاح ساختاری راباید اساس وظایف قرار داد .ببینید وقتی هولناک ترین مافیا ها در قوه قضاییه ، فسادوظلم می کند و ما قاضی خائن را فقط بازنشسته‌می کنیم و او هم پس از میلیاردها رشوه از خدا خواسته با وقوف به چم و خم فساد بزرگتر به پشت صحنه می رود تا صحنه علنی فساد را اداره کند و در نقش وکیل کار چاق کن و کانون کارشناس برقراری ارتباطات فاسد به فساد بیشتر بپردازد و سیستم رسیدگی هم اجازه تداوم حرامکاری می دهد خوب کار نمایشی وسخنرانی ضد فساد جز عوامفریبی به چه منجر تواند شد؟درباره بانک ،پول ،شرکتهای خصولتی ، بورس ،تجارت خارجی قاچاق ، گسترش مواد مخدر ،قشر ممتاز طماع و رانتخوار ،کنکور . حذف کنکور و معدل های جعلی با پول و …..هم همین ماجرا وجود دارد.عدم پیشرفت کارها مؤلفه های گوناگونی دارد که یکی همین بی انضباطی ساختاری است واین بی قاعدگی حتی در تدارک یک سفر هم در حد سفر مقام ریاست جمهوری کار را به نمایش بیهوده و کم بهره بدل می سازد.بوروکراسی پیرامونی با سلطه اش افسار دیدارها را در دست میگیرد و سردر گمی و ازدحام کارها به سرکشی ها صورت بازی سبکسرانه میدهد که افراد دانا و مسئول و فهیم را عصبانی یا منفعل و افسرده می سازد.
راه حل فوری در مسیر آن راه اصلی تحول انقلابی ، آن است که :
اول: سرکشی رییس جمهور دو لایه باشد ۱-پروژه محور ومعطوف به رسیدگی و سرکشی و نظارت بر دو سه سوژه اصلی و مبرم.نه طرح دهها مسئله رها و بی اثر.۲-گرد آوری مطالبات ،شکوه ها نقدهای عامه مردم به طور مستقیم وبدون سلطه و دست بردومداخله مقامات استانی .۳-تعیین سازماندهی دریافت تحلیل و نقد و تحقیق نخبگان استان بدون سلطه مقامات وبه طور آزادانه و از همه طیفها و بدون دستکاری و سانسور و حذف ،ودر قالب دسترسی های مستقل از سیستم اداری استان، و بهره از همه متفکران استانی موافق و معترض بدون امکان مداخله و عدم دعوت از کسانی به وسیله استانداران و فرمانداران و نهادهای امنیتی و نظامی و هر نهاد سانسورگر یا رعب آفرین . اگر بررسی ها جدی وتماس ریاست جمهوری با منتقدان از هر طیف که موضوعات جدی ارائه داده اند مؤثر و حقیقی باشد سپس معلوم خواهد شد که این دسترسی و توجه به نظرات آزاد نخبگان ،کار نظارت را چقدر دقیق خواهد کرد.۴-در گسیل نماینده به شهرستانها هم باید همین دو شیوه اصل قرار گیرد.۵-جلسات با مسئولان دولتی و سخنرانی ها هم که امری جداگانه است .
البته در سخنرانی نباید روش رایج وغلط و غیر علمی و ناصمیمانه پاره ای از خطبا را در پیش گرفت و از جاده عدل خارج شد و وعده دروغ داد .
مهم آن است چه قدر در حل مسائل اصلی به طور مشخص درست عمل می کنیم و راه حل معقول برای اجرای تغییرات را واقعیت می بخشیم .این امر به عمل نمایشی و نابجایی ها و بی انضباطی وباقی نهادن ساختارهای بیمار ممکن نیست .سفرهای استانی نمونه ای برای تعمق و محک زدن درک و عمل دولت را در خصوص فاصله کار واقعی معقول و خرده کاری گیجسر و نمایشی است . پس به سازماندهی ضابطه مند آن بپردازیم و به کار شتابزده تسلیم نشویم .
