مهلکه های بر سر راه‌ (ما و نگاه به شرق)

یادداشت اختصاصی انطباق – احمد میراحسان: حقیقت آن است سیاست نگاه به شرق و همکاریهای استراتژیک با چین و روسیه و پیمان شانگهای و….. ،با خشم و تکاپو و مخالفت تبلیغی وسیع شبکه های مبلغ تسلیم به فرعونیت غربی و نیز بخش بزرگی از روشنفکران مدرن ایران و گرایشات غربگرا در ایران کنونی چه درون حکومت و‌چه خارج حکومت روبرو شده است؛ مثل لیبرالهای مختلف اعم از ادامه دهندگان راه مرحوم بازرگان و همراهان ،یا رهروان مرحوم حضرت آقای منتظری و آقایان خاتمی و موسوی و اصلاح طلبان مدرن گرا یا پیکره طبقاتی موجود در ساختار ملت ایران و بخشی از مردم متوسط و مرفه که موافق پذیرش سلطه شیطان بزرگ و مدافع تمدن مدرن غرب اند ونیز گروهای سیاسی پناهنده به غرب که در خدمت اهداف سلطه مجدد سرمایه داری جهانی، که به ابزار فشار شیاطین مدرن بدل شده اند و نیروهای برانداز مسلحانه و تروریستهای تحت فرمان آمریکا و شرکای اروپایی و اسراییل و پادوهای خاورمیانه شان و……
ازجمله عملکرد شان در این مخالفت نابینا ، بیانیه زشت و مبلغانه و حاضر به یراق سینما گران بود در نفی قرار داد با چین که پر از غلط های فاحش سیاسی بود و پاسخش را دادم و کارشان هیچ همدلی اجتماعی بر نیانگیخت.
مسلم است سیاست نگاه به شرق در وضعیت کنونی جمهوری اسلامی سیاستی کاملا معقول است که اگر هم پرسشی درست در گیرد در باره دقت در وجه تخصصی قراردادهاست تا به استقلال اصیل ایران صدمه ای وارد نیاید و…..و نه نفی ضرورت آن.
اما تذکر و بحث و گفتگو و نقد نکات مبنایی و استراتژیک که نباید فراموش شود و اصولی که نباید مورد غفلت قرار گیرد و مهالکی که باید پیش بینی شود و از افتادن به دامچالش پیشگیری گردد ،امری قطعی و ضروری است و نباید مانع این نقد خردمندانه ودلسوزانه شد .
این کژ راه ها و دام ها کدامند ؟سئوالاتی آنها را به ما معرفی تواند کرد:
آیا قابل نفی است که نظام شیطانی جهانی ،در وضعت یٱس از گاو شیرده کردن مجدد ایران ،کاملا ترجیح میدهد،حرکت امام خمینی قدس سره در ستیز با سلطه جویی کفر مدرن آمریکایی وسرمایه داری انحصار طلب جهانی متفرعن را وابسته و خدمتگزار روسیه و چین و نظام دیکتاتوری بلوک شرق وانمود سازد ؟
و اتفاقا خطر بزرگ برای ما از سوی نا اهلان در اوضاع امروز همین خلط مرز همکاری با افتادن در چاه ویل وابستگی با چین و روسیه نیست؟
سئوال دیگر : آیا با فرو پاشی کمونیسم روسی ،شعار نه غربی ،نه شرقی که در انقلاب اسلامی هم بیانگر استقلال و هم سلطه ستیزی و هم موازنه منفی در سیاست بین المللی علیه موازنه مثبت امتیاز بخشی رژیم پهلوی بود ، علت وجودی و کارامدی اش را از دست داد؟یا برعکس بیش از بیش به هویت و جوهر زندگی مستقر ما در آزمایش های گوناگون و فراز و نشیب های سی ساله ی بعد از حنگ هم بدل شد؟و این چراغ میراث امام قدس سره امروز هم آیا فرا راه ما انوارش را در ارتباط با قدرت جهانی چین خواهد پراکندیا نورش را پایین کشیده ایم ؟یا باید بکشیم ؟ و ایا معنای این شعار صرفا ایدئولوژیک است یا در عمل و کنش حکومتی امری استراتژیک و سیاسی هم است ؟و آیا نافی رابطه و پیمان مستقل با شرق و غرب است یا نه؟ یا در وضعیت نگاه به شرق هم باید به این مبانی اتکاء داشته باشیم و مراقب باشیم؟
آیا این مراقبه صرفا وجه خارجی دارد یا در داخل هم افراد قدرت طلب هستند که ایمان توخیدی متزلزل دارند و برای منافع خود نظیر غربگرایان حاضرند منافع ملی را در پای وابستگی به چین و روسیه قربانی کنند.؟و هر قدر که مؤمنان هوشیار و استوار از میراث الهی امام راحل و اجرای مستمر فرمان الهی در انقلاب اسلامی ،استقلال و آزادگی و دادگری و عدم ظلم و امتیاز طلبی در قدرت دفاع می کنند ،این قشر ممتاز منفعت خواه و دنیاگرا به اصول انقلاب بی اعتنا و براحتی وطن فروش و دین فروش اند .و آیا این خطر ،بردگی تازه از سوی طرفداران نظام انخصارگرای دولتی حدی نیست؟
این ها چند و از مهمترین پرسش ها است که صادقانه محتوای مشی درست کردن در سیاست نگاه به شرق را روشنی می بخشد .
بدیهی است که ما باید وفادار به شعار نه غربی نه شرقی باشیم .این هم شعار استقلال ایمان اسلامی ماست و هم استقلال سیاسی/اقتصادی/فرهنگی حکومت ما .اما آیا این استقلال به معنی نفی رابطه ها و پیمانهای دوجانبه و‌چند جانبه با چین و شوروی و همراهان آنهاست؟جواب یکسر منفی است .پیمانهای قانونی امروز نیاز ضروری و حیاتی ماست . و هرکس استقلال و آزادی واصول انقلاب اسلامی را ارج نهد چه غرب و چه شرق ،همکاری با آنها عقلانی استذو عقلایی.
اما آیا این پیمانها به معنی کور کردن آگاهی قرآنی ما و ضرورت پذیرش هدایت خاندان وحی است؟هرگز! این هدایت مدام است .
وفاداری به پیمان و حفظ استقلال کامل و عدم توهم نسبت به جهان کفر یا قدرتهای غیر اسلامی. و ماندن بر عهد با شرک و نفاق تا جایی که بر پیمان خودبا ما و پذیرش استقلال ما استوارند و خدعه نمی کنند و در پی سلطه و نفوذ تدریجی و پیچیده بر نمی آیند ، مباح و مفید است . پس از مهلکه های بزرگ در اینجا آن است که در گریز از سلطه غربی ،آرام آرام به دام سلطه رقیب ببافتیم .پیداست این سلطه گری در آغاز هرگز تقاضایی علنی و رسمی و عیان نیست .تعارفات همیشه وجود دارند..اما نیاز ما و قدرت برتر اقتصادی شان کم کم اقتصاد و امور حیاتی مان را عملا در انحصار چین و روسیه در می آورد و بعد چشم باز می کنیم می ببنیم گرفتار هزار بند وابستگی و تعهدات سلطه پذیرانه شده ایم و باید اوامر آنان و دنباله روی از سیاست شان و خدمت به این سیاست را پیشه خود سازیم تا به زندگی ادامه دهیم گریز از این مهلکه شیطانی البته راه حل قرآنی و انقلابی دارد .
مسلم است سرمایه داری جهانی مسلط بر غرب و شرق ،آنچه را که دشمن وی دارد و تحمل نمی کند استقلال اسلام ناب محمدی ص با افق عدل موعود عج برابر شرق و غرب است و رهسپاری در این مسیر .وگرنه از همان آغاز دهه چهل وانموده ی وابستگی جنبش اسلامی امام به بلوک شرق تحت نام اتحاد سرخ و سیاه از سوی آنان تئوریزه شده بود و امروز هم در حالیکه رویارویی جمهوری اسلامی با سلطه غربی مسجل و جنگ اصلی بر سر همین است ،بهترین اتفاق برای غرب افتادن ایران در سباهچال وابستگی به چین و روسیه ارزیابی تواند شد ومی شود . البته وانمود کردن پیمان معقول با روسیه و چین بمثابه چنین امتیاز بخشی زمینه همین تبلیغها بوده است ،زیرا این اتفاق به معنی شکست معنوی انقلاب اسلامی مستقل و ضد سلطه و مبین ناممکنی آزادی از قدرتهای شیطانی است:غرب نشد ،شرق! یعنی:
هرکه گریزد زخراجات شهر
بار کش غول بیابان شود .
راه حل
پس آیا الزاما رویکرد به پیمان با چین و روسیه و….‌به سلطه جدید و ایفای نقش پیرامونی تازه ختم می گردد؟
نه! مسلما نه!
در چه صورت ما می توانیم ضمن پیمان واقعگرایی مشی دو سر برد در سیاست نگاه به شرق ،خود را ازشرٌ در غلتیدن به گاو شیرده بلوک شرق در امان نگه دار یم؟
۱- با اتکاء واقعی به مردم و پایه استقلال و ایمنی ملی یعنی وحدت ملت و حکومت را مدام تقویت کردن!
۲-با بهره از این روابط برای رسیدن به استانداردهای کشور پیشرفته اقتصادی
۳-فراموش نکردن حیاتی بودن اجرای دادگری در حد وسع انسان مؤمن غیر معصوم و تشکیل جامعه سالم و قانومند و متکی بر مردم.
این پیوند و همدلی و پشتیبانی در جمهوری اسلامی ،جز وفاداری جدی به هدایت قرآن و خاندان (علیهم السلام) و عدم تخطی از شرط راستگویی و تقوی و عبودیت وصدق و دادگری و نفی جدی انواع فساد و تبعیض و بی قانونی و رانت خواری و عدم کنترل و تنبیه مدیران فاسد و فراموشی تحول ساختاری راهی وجود ندارد..ما بدون تسلیم به اوامر پروردگار یکتا و شریعت در روش زندگی فردی و اجتماعی ی هم قدرتمندان در وهله نخست و هم عامه مردم در پی آنان هرگز موفق نخواهیم شد. تا زمانی که حکومت عمیقا به استقلال حکومت از سلطه غیر خدا عمل میکند و ثانیا در حد وسع نظام غیر معصوم،و رهبری غیر معصوم ، در راه انضباط و تقوای اجتماعی و نفی تبغیض و ظلم و ایجاد ساختار توانا و کارامد در قانونمندی و جدیت در مقابله با فساد قدرت تلاش میکند ،میتواند از مردم برای اعتماد و همراهی متوقع باشد .وقتی مردم عمل بی مجازات یا مجازات های بی تناسب با جرم را در موارد گوناگون و به سود سردمداران و رؤسای فساد در قوای قضاییه و مقننه و مجریه می ببنند، وقتی به سادگی فساد درسراپای قوا و دست باز مافیاهای قضایی وسیاسی و اقتصادی و فرهنگی تحمل میشود وقتی بوی گند حرامخواری کلان مافیایی سالها در پیکره قوه قضاییه بی مجازات می مانند و به بهانه نداشتن مدرک ، دست اندازی های ظالمانه کلان و رشوه های میلیاردی در سراپای قوه قضایبه بویژه در پاره ای از استانها…بوسیله قضات و رؤسا رواج یافته یا پاسخ بالاترین خیانت بازنشستگی است !!!چه علامت بهنر از این از هرم قدرت که: به فساد کلان ادامه دهید ؟! آن هم در دو استانی که پایه انقلاب قانون خواهی را در ایران گذاشتند .آیا این اتفاقی است که فساد در این دو استان غوغا می کند ؟یا پشتش هدف و نقشه مبرهن شیطان دست در کار است؟
چرا برنامه روشن به مردم برای تغییر سراپای قوه قضاییه و راه حل عاقلانه در قوا وجود ندارد و مردم را به آگاهی و همراهی انقلابی و عملی برای جراحی سرطان فساد دعوت نمی کنند؟
اگر این امر صورت نگیرد و ساختار خانه تکانی و فاسدان دارای پیوند و سیستم فساد انگیز به سرعت تغییر نکند ،همین فاسدان فردا برای قدرت خود عامل چپاول قدرت های جهانی تازه را در بستر نگاه به شرق فراهم و از آن دفاع خواهند کرد و دولت و سیاست دولتی را به بستر چپاول تازه خود بدل خواهند کرد .و این است مهلکه مرگبار آتی برای اهداف ماهوی انقلاب اسلامی!
تازه این چه معنی دارد انقلابی با رهبری زعیمی جون امام (ره )و پیمانی چون اسلام و هدایتگری چون شارع مقدس اسیر دست مشتی دزد و دغل شود تا به عنوان وزیر ‌و وکیل و قاضی و فرمانده صدهامیلیارد از قبل قدرت از حق مردم بالا بکشند ؟و سر آخر هم پشت انحصار دولتی سنگر بگیرند و مملکت را به قدرت نوپا بفروششند تا اقتدار خود را حفظ کنند ؟
عهد ،جانبازی برای انقلاب بود نه پر کردن حسابهای بانکی .اینهمه رنج و شهادت ابزاری رفاه طاغوتی مشتی حاکمان ربطی به قرآن و اهل البیت ع دارد؟اینها قدرت شان را از کجا آورده اند؟ ازاسلام و ایمان؟از انقلاب امام ؟از راه امام؟از تقوی؟چرا انقلاب زمینه چنین امر هولناکی شود که وزیر و وکیل و اعوان و انصار و مفسدان اقتصادی که با هر نقاب و دشنام و ظاهر سازی در اصل همدست شیطان بزرگ اند ،در مملکت عنان امور را بدست گیرند ؟چرا این خائنان به انقلاب که هرکز هم توبه از جنایت و خیانت نمی کنند ،به زباله دانی ریخته نمی شوند ؟و پاکسازی جدی بوروکراسی و اکونومی دولتی و تجارت طفیلی و نهاد قضایی و مقننه را نجات نمی بخشد ؟
مسلما همین فاسدان پل و پایه افتادن به دامان بردگی تازه خواهند بود .
زمانی ماچیزی را نمی دانیم که خوب نمی دانیم ،اما کیست که فساد سیستماتیک قوه قضاییه یا مدیران حریص و خصولتی ها و…..را نداند؟و نداند بی ایمانی و عدم اتکا به مردم و عقل مایه سقوط است .پس راه حل سیستماتیک و پاکسازی انقلابی و بنیانی ودر خور و متناسب اوضاع لازم است و نه سرگرم کردن مردم و ادامه حاکمیت حرص و آز و مدیران ضد انقلابی که خون ملت را میخورند .
ایران قرار نیست به قیمت فساد پیشرفت مادی کند .اینهمه کشورهای ظالم پیشرفته ! این ربطی به اسلام و انقلاب اسلامی ندارد .پاکسازی موشهای دزدی وفساد شرط رشد عادلانه داخلی است . همانطور که در مناسبات خارجی وبین المللی با شرق، شرط توسعه بشرط استقلال حیاتی است.
پس مهمترین راه ممانعت از در غلتیدن به دامچال وابستگی و نوکری تازه.،و با اقتدار وارد پیمانهای توسعه گرا و استقلال طلبانه شدن ، نفی فساد داخلی و اتحاد با ملت بر اساس بیرون راندن قشر ممتازی است که انقلاب اسلامی را فرصت ظلم و ثروت اندوزی و ویرانی کشور به سود خود کرده است .و بویژه پاکسازی سراپای قوه قضاییه و نهادهای دولت و بروکراسی و نظام اقتصادی ( بویژه فساد بانک،و بلبشوی مدیریت پول و بورس ،تجارت ،سیاست واردات و نقش نفت و رانتهای ضد تولیدی….) و تحول ساختاری.
امروز همه ، سیستمهای فساد انگیز را در همه نهادها و مناسبات می شناسند
عدم اجرای برنامه ها و راه حل ها عجیب است .
با ادامه این قشر ممتاز قدرتمند و جامعه نا سالم ،براحتی سیاست معقول نگاه به شرق بجای رشد عادلانه و پیشرفت بدل به فرصتی برای وابستگی تازه و نفی سیاست مولد و تداوم فساد خواهد شد .این است مهلکه مرگبار برای انقلاب و داعیه اسلامی آن
مسلما در این میان فشار و رنج و تحمل مصائب بدوش وفاداران راستین امام زمان عج و اسلام و نیز انفلاب اسلامی ورهروان امام ره و رهبر متقی و استقلال خواه و آزادی طلب و سردار سلیمانی ها و جوانان متقی و عاشق اسلام و انقلاب اسلامی است . و این نیروست که باید بیدار و استوار مانع هر گونه انحراف شرقی و غربی باشد و از حقیقت اسلامدر جمهوری اسلامی دفاع کند
در مقاله دیگر به ذهنی انگاری در ارزیابی واقعیات جمهوری اسلامی و موانع واقعگرایی خواهم پرداخت. .