یادداشت- شاهین جهانگیر بلورچیان: روابط عمومی به دلیل فشار و استرس شدید از جمله شغل های سخت و زیان آور در جهان و نه در ایران شناخته می شود و در کشورمان به دلیل سختی افزون تر دارای فشار مضاعفی است ولی از سوی متولیان امر هنوز سخت و زیان آور نیست.
امروزه کمتر کسی است که از اهمیت روابط عمومی در ساختار دستگاهها و شرکت ها آگاه نبوده و با شرح وظایف این مجموعه مهم در عصر ارتباطات آشنا نباشد.
شرح وظایف روابط‌عمومی و مسئولیت‌هایی که برعهده این بخش قرار داده شده سبب شد تا حرفه روابط عمومی، در ردیف چند شغل اول پراسترس در جهان شناخته شود. زیرا مدیران روابط عمومی‌ها افراد متخصص در زمینه کنترل آسیب‌ها هستند و بنابراین نیازمند توانایی تفکر و عمل سریع در شرایط پراسترس و تنش زا هستند.
روابط عمومی ها همیشه در سیبل قرار داشته و اگر کاری موفق انجام دهند، گفته می شود، وظیفه خود را انجام داده و اگر کاری باب میل مدیران ارشد نباشد، حتما مورد پرسش قرار می گیرند، برگزاری مراسم ها، جشنواره ها، نمایشگاهها، افتتاحیه ، ارتباط با رسانه ها، تهیه فیلم و کلیپ و عکس و دهها برنامه متنوع اگر با خروجی خوب همراه باشد، حتما یک تیم روابط عمومی حرفه ای پشت آن بوده و همه تلاش ها و فشار ها و استرس های در حین کار باعث آسیب جدی به کارکنان روابط عمومی می شود.
روابط عمومی به دلیل فشار و استرس زیاد باید از سوی دولت و مجلس به عنوان شغل سخت و زیان آور شناخته شود تا فعالان روابط عمومی بتوانند در کنار سختی کار خود از مزایای آن بهره مند شوند.
روابط عمومی ها ، باید مورد حمایت مدیران قرار گیرند تا بتوانند با انرژی مضاعف در انجام وظایف خود موفق شوند.
قرار گرفتن روابط عمومی در ردیف شغل های سخت و زیان آور و پر استرس در ایران باعث دلگرمی فعالان این حرفه شده و سبب تغییر نگرش مدیران و جامعه به حوزه روابط عمومی خواهد شد.
به عنوان فردی که بیش از ۲۱ سال به صورت مستمر در حوزه رسانه و روابط عمومی فعالیت می کنم باید عنوان نمایم به رغم همه تعاریف و الفاظی که برخی مسئولان در مورد اهمیت روابط عمومی و لزوم تقویت این حوزه بیان می شود اما متاسفانه تمامی این سخنان تنها در حد حرف بوده و روابط عمومی ها هیچ پناه و حوزه امنی را احساس نمی کنند. مگر می شود از لزوم اطلاع رسانی و اطلاع یابی و رعایت تشریفات و اصول و فنون بیان و ساخت کلیپ و ها و فیلم های تبلیغاتی و تولید محتوا و فضا سازی در مناسبت ها و حتی عقب نماندن از هوش مصنوعی در عصر سرعت بخشی بسیار زیاد به توسعه علم گفت و از روابط عمومی ها برای اجرای هر کدام از موارد ذکر شده توقع کار خارق العاده داشت و آنها را بدون تقویت و سلاح روز وارد میدان کرد و بعد هم با وارد کردن استرس و فشار از باقی مانده نیروی آنها هم کاست. باید قبول کنیم که در کشورمان به روابط عمومی ها بهای لازم داده نشده و هر روز هم اعتماد به نفس آنها با تصمیمات عجولانه و بدون تفکر برخی مدیران کاهش می باید .
فعالان روابط عمومی همه ساله در جلسات و کارگاههای تخصصی و دوره های مختلف و کنفرانس های متعدد شرکت می کنند و استادان ارجمند دروس تئوری را برای آنها تشریح مجدد می نمایند اما این جلسات و کلاس ها تنها در زمانی می تواند خروجی مثبت داشته باشد که مسئولان ارشد و مدیران دستگاههای اجرایی نیز با اصول و فنون روابط عمومی و سختی ها این شغل آشنا شوند تا بهتر به درک این حرفه رسیده و از مدیران و کارشناسان حوزه هنر هشتم حمایت نمایند.
برای قرار گرفتن شغل روابط عمومی در ردیف مشاغل سخت و زیان آور باید همه فعالان این حوزه و اهالی رسانه تلاش کنند تا ضرورت این تغییر نگرش خوب تبیین شود. باید رایزنی با دولت و مجلس در اولویت برنامه های فعالان روابط عمومی قرار گیرد تا پس از سال ها از مطرح شدن این پیشنهاد بتوان آن را به قانون تبدیل کرد.
بیاییم ، روابط عمومی ها را باور و حمایت واقعی کنیم .
