اختصاصی انطباق -سرویس استانی: مجلس حداقلی، مجلسی که نماینده مردم نیست، مجلس اقلیت و سایر عناوین که از القاب مجلس یازدهم در میان جامعه است. مردم به خوبی می‌دانند که نمایندگانی که در این مجلس حضور دارند بیش از آنکه کاندیدا و وکیل ملت باشند، عصاره انتخاب شورای‌نگهبان به حساب می‌آیند هر چند که برای خودشان برچسب‌های جذاب برگزینند. بی‌شک برای امتیازدهی به عملکرد این مجلس باید به وضعیت جامعه و عملکرد نمایندگان که مثل روز در جامعه خودنمایی می‌کند توجه کرد و تعریف و تمجید‌ها در افکار عمومی تاثیری ندارد. مردم مشکلات فراوانی دارند و همواره به این مصایب اضافه می‌شود ولی نمایندگان مشخص نیست چه در سر دارند و ولی‌نعمتان خود را چگونه تعریف کرده‌اند.
نکته قابل تامل این است که در میان همین نمایندگان نیز برخی از سایر مجلس نشینان دارای کفایت کمتری از بقیه هستند و این موضوع به مردمی که آن‌ها عنوان نمایندگی شأن را یدک می‌کشند، ضرر فراوانی وارد می‌کند.
در میان مردم ایران، آمارها از گرفتاری‌های فراوان ساکنان گیلان بارها گزارش داده‌اند ولی نگاهی به وضعیت نمایندگان این استان نشان می‌دهد که طیف گسترده‌ای از این مسئولان که به بهارستان راه پیدا کردند مشخص نیست در هرم سبز چه می‌کنند زیرا نه در فعالیت‌های مجلس تحرکی داشتند و نه امتیاز ویژه‌ای در این بین به خود اختصاص دادند.این ضعف نمایان زمانی بیش از پیش خودنمایی کرد که با انتخابات هیات رییسه مشخص شد در حالی که از تهران و اهواز گرفته تا بابل و کرمانشاه و محلات و دلیجان در هیات رئیسه مجلس نماینده دارند، اما گیلان با ۱۳ نماینده نتوانسته جایگاهی در طول این ۴ سال در ترکیب ۱۲ نفره هیات رئیسه مجلس داشته باشد.
بررسی عملکرد این ۱۳ نماینده استان نشان می‌دهد هنوز تا عملی شدن وعده‌های داده شده در زمینه رفع معضل پسماند، بیکاری، احیای تالاب انزلی، احیای صنعت بیمار استان گیلان و سایر موارد فاصله زیادی باقی است و شعارها دردی از مردم استان غنی گیلان دوا نکرده‌است.
استاندار ضعیف و نمایندگان ناکارآمد می‌تواند بلای جان یک استان باشد چراکه نه تنها مشکلات را رفع نمی‌کنند بلکه امید را نیز در میان مردم از بین می‌برد و در همین راستاست که مشاهده می‌کنیم گیلان جز فقیرترین استان‌ها با مشکلات فراوان است چرا که نمایندگان در مجلس با توجه به وزن سیاسی که دارند نمی‌توانند حقوق مردم را از دستگاههای اجرایی بگیرند و متوقف شدن پروژه‌های عمرانی، خدماتی و رفاهی استان تایید کننده این مدعاست.
شعارها و پنهان شدن مسئولان پشت مسایل حاشیه‌ای در این سال‌ها سبب شد تا حقیقت عملکرد آن‌ها به ویژه نمایندگان با حجاب القابی مانند انقلابی پوشانده شود و مردم هزینه این نوع رویکرد را پرداخت کنند. در همین حال آژانس خبری ریحان در گزارشی با توجه به راه اندازی سامانه شفافیت عملکرد نمایندگان مجلس گزارشی از فعالیت نمایندگان گیلان منتشر کرد و نوشت آن ها در بخش های سوال،تذکر و ماده ۲۳۴ فعالیت چندانی نداشته اند.بر اساس اصل ۸۸ قانون اساسی نمایندگان میتوانند از وزیر یا درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند که نمایندگان گیلان نیز در سال گذشته تنها ۴۹ سوال از وزرا پرسیده اند.از دیگر وظایف نمایندگان تذکر به مسئولین است که نمایندگان گیلان ۹۱ تذکر به ثبت رسانده‌اند.بر اساس آیین نامه داخلی مجلس و ماده ۲۳۴ آن نمایندگان استنکاف از اجرای قانون دستگاههای اجرایی را میتوانند گزارش دهند که در این موضوع فقط جبار کوچکی نژاد نماینده رشت ۲ مرتبه از این عنوان قانونی استفاده کرده است.از مجموع ۱۳ نماینده گیلان جبار کوچکی نژاد ارم ساداتی، رسول فرخی و محمدرضا احمدی سنگری بیشترین فعالیت را داشته اند.البته سیدعلی آقازاده،خلیل بهروزی فر، پرویز محمدنژاد و غلامرضا مرحبا در هیچ کدام فعالیتی در مجلس در سال ۱۴۰۱ نداشته اند.
عمده‌ترین اولویت‌های استان نظیر تسریع در روند ساماندهی پسماند، تکمیل طرح‌های زیربنایی و ارتباطی، لزوم تامین برق صنایع، جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی، نحوه تخصیص منابع اعتباری برای تامین آب آشامیدنی و کشاورزی روستایی، تامین و تضمین انرژی در فصل گرما، توسعه‌ی راه روستایی، لزوم بازنگری در طرح‌های هادی برخی روستا‌ها برای حمایت از روستانشینان و تقویت تولید، تامین و تضمین کالا‌های اساسی، پیشگیری و مقابله با هرگونه احتکار و کم فروشی و همچنین راه اندازی طرح‌های راکد عمرانی و زیر بنایی از مسایلی بود که در نشست مجمع نمایندگان با استاندار در سال ۱۴۰۱ بررسی و بر پیگیری الزامات مرتبط با این حوزه‌ها در سطح استانی و ملی تاکیدشد ولی بعد از گذشت یک سال چه تغییر ملموسی دیده می‌شود؟!
