اختصاصی انطباق: قرن هاست که امت اسلامی و به ویژه طرفداران مذهب تشیع بر سر ولایت امیرالمومنین، علی علیه‌السلام و حقی که از ایشان پس از غدیر ضایع شد گلایه‌ها و انتقادات دارند.
در آن دوران بنا به روایات اسلامی و تاریخی که در کتب و منبرها ارایه شده پس از غدیر و رحلت پیامبر اسلام(ص) شورایی از سران حکومت اسلامی وقت که خود را محقق تصمیم‌گیری بر سرنوشت مسلمین می‌دانستند درسقیفه بنی‌ساعده گرد هم آمدند و برخلاف واقعه غدیر و از آنجایی که مصلحت خود و نه جامعه را در انتخاب و جانمایی فردی که از علی(ع) می‌دانستند رویدادی را به قربانی کردن حقیقت رقم زدند که ۱۴۰۰سال میان جامعه اسلامی دوقطبی ایجاد کرد و سبب شد چه خون‌هایی که بر زمین نریزد.
در آن زمان نیز چون قدرت و ابزار در دست عده‌ای با نفوذ سیاسی و مذهبی بود، خدمتگذاران واقعی و دلسوز جامعه اسلامی را که مشغول انجام مسایل مربوط به رحلت پیامبر اسلام(ص) بودند را دور زدند و بنا به روایات درج شده با تطمیع و تهدید سیاهی لشکری به ادعای حمایت از خلافت به میدان آوردند و با کودتایی نرم زور گفتند، حقیقت را سر بریدند و مشروعیت و مقبولیت را مانند دگمه‌ای که برایش کت ساخته شود به خلافت مذکور چسباندند.
در آن زمان نیز افرادی با وابستگی‌های نسبی و سببی به شخص اول جامعه اسلامی و همچنین دارای پینه‌های پیشانی و سابقه جهاد که با تکیه بر همین موئلفه ها توان القای خواسته داشتند سبب خانه‌نشینی جانشین اعلامی پیامبر اسلام(ص) شدند و بذر کینه و دشمنی را تا ابد در میان مسلمین و اهالی جامعه آن روز کاشتند.
بی‌شک اهالی سقیفه و سیاهی‌لشکری که این واقعه تاریخی را رقم زدند و رویدادی عظیم مانند غدیر را سعی کردند به حاشیه ببرند و حق‌کشی کنند بخاطر نگاه بالا به پایینی که به جامعه داشتند و کوتاه بینی و خود حق پنداری دستاوردهای نظام اسلامی که می‌توانست بسیار فراتر از آنچه هستند باشد را از عدالت دور کردند و سرنوشت کنونی مسلمین را رقم زدند که عده‌ای، خون بخش دیگری را حلال بدانند و برخی دیگر نیز طیف مخالف را لعن و نفرین کنند.
این روزگار در حالی سپری می‌شود که بانیان وضع موجود دیگر در جوامع بشری و اسلامی حضور فیزیکی ندارند و سال‌هاست از دنیا رفته‌اند ولی آثار آن خودحق پنداری سران و جهل مقدس بدنه جامعه اسلامی وقت، معضلات چند میلیارد انسان را در طول قرون مختلف را باعث شده‌است و مشخص نیست که برای آن‌ها در روز واقعه چه حکمی رقم خواهد خورد.
