اختصاصی انطباق- سرویس استانی: رسانههای مجازی و شبکههای اجتماعی در دنیای کنونی نقش بسیار مهمی در تبادل اطلاعات دارند. از طریق این رسانهها نه تنها افراد میتوانند ایدهها و اطلاعاتشان را به اشتراک بگذارند بلکه میتوانند یک موضوع و رویداد را از حیث مثبت یا منفی بسط دهند و در چنین فضای گستردهای، انتشار یک مطلب میتواند تبعات مختلفی به دنبال داشته باشد.
از سوی دیگر در حوزه سلامت و درمان، دقت در طراحی پیامهایی که از سوی رسانهها منتقل میشوند بسیار حائز اهمیت است. از طریق شبکههای اجتماعی و رسانههای مجازی، پخش اطلاعات نادرست موجب تخریب اعتماد بین کادر درمان و بیماران میشود و اثرات منفی اینعدم اعتماد منجر به ایجاد چالش خواهد شد.
در این میان، نقش رسانههای محلی که در حوزه جغرافیایی یک منطقه به فعالیت مشغول هستند بسیار مهم و تعیین کننده است. اینکه مدیران یک رسانه بر این امر واقف باشند که داشتن سواد رسانهای و آگاهی از تبعات مطالبی که قلم میزنند چقدر بر جامعه محلی تاثیر گذار است خود مقولهای است که باید به طور جدی به آن پرداخته شود.
در روزهای گذشته نقدی در یکی از رسانههای استان گیلان منتشر و در فضای مجازی پخش شد مبنی بر اینکه «درب اورژانس تنها بیمارستان فوق تخصصی قلب رشت قفل شده است» و مسئولان بیمارستان و دانشگاه علوم پزشکی گیلان باید نسبت بهعدم خدماترسانی بیمارستان از این قسمت پاسخگو باشند.
خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری انطباق به جهت اطلاع از صحت و سقم این موضوع با حضور و تهیه گزارش میدانی به اصل ماجرا دست یافته است.
انسداد درب ورودی اورژانس بیمارستان حشمت با دستور مقام قضایی و به جهت ایجاد سر و صدا و مزاحمت برای ساکنین و همسایگان آن درب ورودی بوده است. دستگاه قضا مسئولین بیمارستان را موظف کرده است که مسیر دیگری را برای بحث ورود بیماران بدحال و اورژانسی به بیمارستان تعبیه نمایند و از این جهت درب قبلی مسدود گردیده است.
بنا به بررسیهای میدانی خبرنگار ما، موضوع انسداد درب سابق ورودی اورژانس بیمارستان حشمت نه تنها در خدماترسانی به بیماران اختلال ایجاد نکرده، بلکه موجب آسایش خاطر عدهای گردیده که در ایام مختلف شاهد صحنههایی از گریه و زاری خانوادههای داغدار که عزیزان خود را در اثر بیماری از دست میدادند، شده است و خدماترسانی در بیمارستان حشمت کماکان به نحو مطلوب به بیماران ادامه دارد.
یقیناً بازتاب چنین نقدهایی که با اهداف مختلف از سوی برخی رسانهها صورت میگیرد، تنها به دامن زدن حواشی و شایعات کمک میکند و رسالت واقعی آن رسانه را در انعکاس موضوعات، زیر سوال میبرد.
آنچه که مسلم است در مبحث اخلاق رسانهای، عدم توجه به مستندات کافی و بیاطلاعی از اصل موضوع، غرض ورزیهای شخصی، منفعت طلبی، سیاه نمایی، تخریب و… به هیچ عنوان پسندیده و حرفهای نیست و یک رسانه که بر پایه چنین محورهایی حرکت کند نهایتا نمیتواند جایگاه اجتماعی خود را در مخاطبان حفظ کند کما اینکه از لحاظ قانونی نیز در چالش قرار میگیرد.