انطباق: به عنوان مرکز کنترل بدن، مغز شما به امنیت قوی در برابر پاتوژن ها یا سموم در گردش نیاز دارد. سد خونی مغزی (BBB) این عملکرد حیاتی را انجام می دهد، اما می تواند نشت کند. اکنون، دانشمندان در استنفورد مولکول‌های درمانی را شناسایی کرده اند که می تواند به بهبود آن کمک کرده و به طور بالقوه از بیماری‌های عصبی پیشگیری کند.
به گزارش سیناپرس، سد خونی مغزی با تشکیل یک پوشش نیمه تراوا در داخل رگ‌های خونی که مغز را تغذیه می کند، تقریباً همه چیز را به جز مواد مغذی، یون‌ها و مولکول‌های هسته ای برای عملکرد عصبی دور می کند. متأسفانه، اگر این سد آسیب ببیند، می تواند منجر به طیف وسیعی از بیماری‌های عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)، آلزایمر یا سرطان مغز شود.
کالوین کو (Calvin Kuo) محقق ارشد این مطالعه می گوید: سد خونی-مغزی مسیری رایج برای بسیاری از بیماری‌های مغزی است، بنابراین بستن این سد یک هدف طولانی مدت در پزشکی بوده است.برای مطالعه جدید، دانشمندان استنفورد مولکول هایی را بررسی کردند که ممکن است به آنها اجازه انجام این کار را انجام بدهد. به نظر می رسد کلید یک مسیر ارتباطی به نام سیگنالینگ WNT است که به حفظ سد خونی مغزی کمک می کند. این مسیر توسط یک گیرنده پروتئینی به نام “frizzled” آغاز می شود.
این تیم مولکولی را شناسایی کردند که FZD4 را فعال می کند، گیرنده ای که در سلول‌های اندوتلیال عروق خونی مغز وجود دارد. سپس دانشمندان نسخه ای از این مولکول به نام L6-F4-2 را توسعه دادند که به گیرنده متصل شده و سیگنال‌های WNT را ۱۰۰ برابر کارآمدتر راه اندازی می کند.
برای آزمایش آن، محققان مولکول L6-F4-2 خود را به موش هایی با جهش ژنتیکی دادند که باعث می شود مانع مشابهی به وجود آورد که از شبکیه محافظت می کند. تیم تحقیقاتی متوجه شد که رگ‌های خونی در موش‌های تحت درمان، متراکم‌تر و کمتر از قبل شده اند. در یک آزمایش مشابه، این درمان سد خونی مغزی را در اطراف مخچه در موش‌هایی با کمبود ژنتیکی مشابه تقویت کرد.
در آزمایش دیگری، محققان تاثیر مولکول‌ها بر سکته مغزی را بررسی کردند که می تواند به سد خونی مغزی آسیب رسانده و مواد بالقوه خطرناک را وارد مغز کند. دانشمندان دریافتند که تجویز L6-F4-2 به موش‌ها شدت سکته مغزی را کاهش داده، بقای آنها را بهبود می بخشد و به رفع نشت‌هایی که در رگ‌های خونی ایجاد می شوند، کمک می کند.کو در خاتمه گفت: ما امیدواریم این اولین گام به سمت توسعه نسل جدیدی از داروهایی باشد که می تواند سد خونی مغزی را با استفاده از استراتژی و هدف مولکولی بسیار متفاوت نسبت به داروهای فعلی ترمیم کند
