انطباق : سایت “المانیتور” در گزارشی درباره رویکرد تازه پان‌ترکیستی در سیاست خارجی ترکیه، این رویکرد تازه را برای آن کشور پرتبعات دانسته است.
به گزارش انطباق؛ این سایت می‌نویسد:”هفته گذشته وزارت دفاع ترکیه در خبر غیرمعمولی در وب سایت رسمی خود تصاویری از جلسه وزرای دفاع و امور خارجه این کشور با نمایندگان اقلیت ترک‌تبار در جریان سفر به اوکراین را منتشر کرد.
دیدار با نمایندگان اقلیت ترک در خارج از کشور آن هم توسط وزیر دفاع ترکیه امری غیر معمول است. این دیدار‌ها مرتبط به محدوده قدرت نرم است و وزرای فرهنگ و گردشگری و یا وزیر امور خارجه مسئول انجام آن هستند و نه وزرای مرتبط با مسائل دفاعی و امنیتی.
به نظر می‌رسد از زمان بالا گرفتن درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان در قره‌باغ در اواخر سپتامبر، علاقه آنکارا به اقوام با قومیت ترک در خارج از کشور بیشتر شده است.
کمک‌های نظامی ترکیه به جمهوری آذربایجان علاوه بر دلایل سیاسی دلایل قومیتی داشتند.
رسانه‌های دولتی و حامی دولت ترکیه توافق آتش‌بس در قره باغ با میانجی‌گری روسیه را پیروزی‌ای برای باکو و آنکارا قلمداد کردند که باعث باز شدن دروازه‌ای استراتژیک به سوی ترکیه برای دسترسی به اقوام ترک‌تبار آسیای میانه می‌شود.
در جریان رژه‌ای نظامی در تاریخ دهم دسامبر، “رجب طیب اردوغان” رئیس جمهوری ترکیه در سخنرانی خود ابیاتی را از یک شاعر ملی‌گرای آذری خواند که باعث تشدید اختلافات دیپلماتیک ترکیه با ایران شد.
سخنرانی اردوغان برای برخی از ناظران ترک پیامی درباره تغییر سیاست خارجی ترکیه قلمداد شد. این شعر درباره ابراز تاسف شاعر از تقسیم آذربایجان در قرن نوزدهم میان ایران و روسیه قلمداد شد و توسط شاعری سروده شده بود که هوادار سرسخت جریان پان ترکیسم بود و از لزوم اتحاد فرهنگی و سیاسی همه ترک‌ها حمایت کرده بود. شاعر این شعر در آن زمان به اتهام “ترویج ملی گرایی” از سمت خود به عنوان استاد دانشگاه در جمهوری سوسیالیستی شوروی اخراج شده بود.
“المانیتور” در ادامه درباره علت این تغییر رویکرد در سیاست خارجی ترکیه می‌نویسد: “در حوزه منطقه‌ای دولت اردوغان علیرغم طرح ادعای رهبری جهان اسلام هیچ متحد واقعی‌ای در خاورمیانه و شمال آفریقا به جز قطر ندارد. در داخل نیز اقبال سیاسی نسبت به حزب عدالت و توسعه کاهش یافته و آن حزب به گروگان حزب ملی‌گرای افراطی حرکت ملی تبدیل شده است که خواستار تقویت ملی‌گرایی ترکی و روابط مستحکم‌تر ترکیه با جمهوری آذربایجان و بقیه کشور‌هایی است که آن را در حوزه جهان ترک قلمداد می‌کند.
اردوغان برای حفظ قدرت خود مجبور است اتحادش با این حزب پان‌ترکیست را پابرجا نگه دارد. در نتیجه همین اتحاد است که تغییر در رویکرد سیاست خارجی دولت عدالت و توسعه دیده می‌شود. این تغییر رویکرد با نارضایتی ایران و روسیه همراه خواهد بود. تهران از تعمیق نفوذ منطقه‌ای ترکیه ناراضی است و نگران است که ترکیه تغییر جهت داده و به امریکا نزدیک شود.
به نظر می‌رسد اردوغان برای ریاست جمهوری جو بایدن آماده می‌شود. سیاست خارجی او پان‌ترکیسم با هدف به حاشیه راندن ایران و مهار روسیه در دریای سیاه و قفقاز با کسب حمایت از جانب اسرائیل است. برای این کار ترکیه باید به بلوک امنیتی غرب نزدیک شده تا ناتو درگیر این موضوع شود. اردوغان باید برای این منظور روابط ترکیه با اوکراین و اسرائیل را بهبود بخشد و از همه مهم‌تر روابط خود با واشنگتن تحت ریاست‌جمهوری بایدن را بهبود بخشد. این آزمونی دشوار پیش روی اردوغان خواهد بود”.
؛ این سایت می‌نویسد:”هفته گذشته وزارت دفاع ترکیه در خبر غیرمعمولی در وب سایت رسمی خود تصاویری از جلسه وزرای دفاع و امور خارجه این کشور با نمایندگان اقلیت ترک‌تبار در جریان سفر به اوکراین را منتشر کرد.
دیدار با نمایندگان اقلیت ترک در خارج از کشور آن هم توسط وزیر دفاع ترکیه امری غیر معمول است. این دیدار‌ها مرتبط به محدوده قدرت نرم است و وزرای فرهنگ و گردشگری و یا وزیر امور خارجه مسئول انجام آن هستند و نه وزرای مرتبط با مسائل دفاعی و امنیتی.
به نظر می‌رسد از زمان بالا گرفتن درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان در قره‌باغ در اواخر سپتامبر، علاقه آنکارا به اقوام با قومیت ترک در خارج از کشور بیشتر شده است.
کمک‌های نظامی ترکیه به جمهوری آذربایجان علاوه بر دلایل سیاسی دلایل قومیتی داشتند.
رسانه‌های دولتی و حامی دولت ترکیه توافق آتش‌بس در قره باغ با میانجی‌گری روسیه را پیروزی‌ای برای باکو و آنکارا قلمداد کردند که باعث باز شدن دروازه‌ای استراتژیک به سوی ترکیه برای دسترسی به اقوام ترک‌تبار آسیای میانه می‌شود.
در جریان رژه‌ای نظامی در تاریخ دهم دسامبر، “رجب طیب اردوغان” رئیس جمهوری ترکیه در سخنرانی خود ابیاتی را از یک شاعر ملی‌گرای آذری خواند که باعث تشدید اختلافات دیپلماتیک ترکیه با ایران شد.
سخنرانی اردوغان برای برخی از ناظران ترک پیامی درباره تغییر سیاست خارجی ترکیه قلمداد شد. این شعر درباره ابراز تاسف شاعر از تقسیم آذربایجان در قرن نوزدهم میان ایران و روسیه قلمداد شد و توسط شاعری سروده شده بود که هوادار سرسخت جریان پان ترکیسم بود و از لزوم اتحاد فرهنگی و سیاسی همه ترک‌ها حمایت کرده بود. شاعر این شعر در آن زمان به اتهام “ترویج ملی گرایی” از سمت خود به عنوان استاد دانشگاه در جمهوری سوسیالیستی شوروی اخراج شده بود.
“المانیتور” در ادامه درباره علت این تغییر رویکرد در سیاست خارجی ترکیه می‌نویسد: “در حوزه منطقه‌ای دولت اردوغان علیرغم طرح ادعای رهبری جهان اسلام هیچ متحد واقعی‌ای در خاورمیانه و شمال آفریقا به جز قطر ندارد. در داخل نیز اقبال سیاسی نسبت به حزب عدالت و توسعه کاهش یافته و آن حزب به گروگان حزب ملی‌گرای افراطی حرکت ملی تبدیل شده است که خواستار تقویت ملی‌گرایی ترکی و روابط مستحکم‌تر ترکیه با جمهوری آذربایجان و بقیه کشور‌هایی است که آن را در حوزه جهان ترک قلمداد می‌کند.
اردوغان برای حفظ قدرت خود مجبور است اتحادش با این حزب پان‌ترکیست را پابرجا نگه دارد. در نتیجه همین اتحاد است که تغییر در رویکرد سیاست خارجی دولت عدالت و توسعه دیده می‌شود. این تغییر رویکرد با نارضایتی ایران و روسیه همراه خواهد بود. تهران از تعمیق نفوذ منطقه‌ای ترکیه ناراضی است و نگران است که ترکیه تغییر جهت داده و به امریکا نزدیک شود.
به نظر می‌رسد اردوغان برای ریاست جمهوری جو بایدن آماده می‌شود. سیاست خارجی او پان‌ترکیسم با هدف به حاشیه راندن ایران و مهار روسیه در دریای سیاه و قفقاز با کسب حمایت از جانب اسرائیل است. برای این کار ترکیه باید به بلوک امنیتی غرب نزدیک شده تا ناتو درگیر این موضوع شود. اردوغان باید برای این منظور روابط ترکیه با اوکراین و اسرائیل را بهبود بخشد و از همه مهم‌تر روابط خود با واشنگتن تحت ریاست‌جمهوری بایدن را بهبود بخشد. این آزمونی دشوار پیش روی اردوغان خواهد بود”.
