اختصاصی انطباق- سرویس استانی: منطقه تالش با داشتن مواهب خدادادی و پتانسیل های بالقوه برای سرمایه گذاری متاسفانه سالها از قافله رشد و توسعه عقب مانده است.
از مهمترین موارد برای شاخص توسعه یافتگی مناطق ،ایجاد زیر ساخت های مناسب اعم از راه ، پل ها ، احداث مراکز درمانی ، هتل ها ، راه‌های دسترسی ریلی و هوایی ، ایجاد مراکز صنعتی و تولیدی است .
اگر از دیدگاه یک حوزه انتخابیه به تالش بنگریم وسعت منطقه ای که در چارچوب یک حوزه انتخابیه متصور است شامل رضوانشهر ،تالش و ماسال و شاندرمن می شود که هر یک از این مناطق به قدری ظرفیت های بالقوه دارند که بالفعل کردن آن ظرفیت ها می تواند برای جمعیت کلانی موجب اشتغالزایی شود و از مهاجرت آنها به شهرها و استانهای مجاور جلوگیری نمایند.
سالهاست که مردم چشم به راه به ثمر رسیدن پروژه های نیمه تمام در منطقه تالش هستند .
پروژه سد شفارود که از ابتدا با هدف تامین آب کشاورزی کلنگ آن بر زمین خورد همچنان با گذشت سالها به اتمام نرسیده است !
شهر هشتپر که یکی از مهم ترین شهرهای تردد مسافران و حمل و نقل کالا محسوب می شود و در بیشتر ایام سال به دلیل حجم بالای تردد، ترافیک سنگینی دارد هنوز از داشتن یک جاده استاندارد کنار گذر محروم است و دو پل مهم این شهر که بار ترافیک را یدک می کشد در حد و اندازه پل‌های یک روستا هم نیست !
تالش بزرگ از داشتن یک بیمارستان مجهز و سانترال محروم است اگر چه که بیمارستان نورانی تالش در چند سال اخیر به بهره برداری رسید اما باید دید که آیا امکانات این بیمارستان از نظر تجهیزات و نیروی متخصص در حدی است که جوابگوی شهرها و شهرستان های اطراف باشد ؟ و آیا افتتاح این بیمارستان توانسته از حجم حضور بیماران در مراکز درمانی ، مطب ها و بیمارستانهای مرکز استان برای بهره گیری از خدمات بکاهد ؟ آیا وعده مسئولین در راستای تبدیل شدن این بیمارستان به مرکز جراحی قلب غرب گیلان تحقق یافته است؟!
در روزهای گذشته به دلیل کمبود و شرایط نامطلوب ،میزبانی یک رویداد ورزشی در هشتپر ناکام ماند و هواداران تیم فوتبال در حسرت تماشای رویایی تیم محبوب خود با تیم حریف ماندند. یکی از عوامل عدم برگزاری این رویداد ورزشی نبود امکانات مناسب جهت میزبانی از قبیل بعد مسافت ،نبود فرودگاه ، استاندارد نبودن زمین ورزشی از لحاظ برقراری امنیت ایده آل یک مسابقه، نبود هتل های درخور و شایسته یک تیم فوتبال مطرح و … بود که همه این موارد نشان از محرومیت این منطقه دارد .
با وجود اینکه سرزمین تالش بزرگ دارای جمعیت جوان و پویایی است اما برای رفع معضل بیکاری این جوانان تاکنون اقدامی صورت نگرفته ، شاید در تمام دهه هایی که گذشت تنها کارخانه ای که بیشتر جوانان به آن امید بسته بودند کارخانه چوکا بود که آنهم با فراز و نشیب های زیادی همواره مواجه بوده است . در تمامی این سالها سرمایه گذاری خاصی در خصوص ایجاد صنایع بزرگ صورت نگرفته و بسیاری از جوانان در مشاغل کاذب و یا به ناچار به شهرهای دیگری کوچ کرده اند.
تمامی مواردی که مطرح شد ، این موضوع را مشخص می کند که حق مردم تالش بزرگ و مطالبات بحق آنان عنوان و دریافت نشده است و واقعا نمایندگان مردم در مجلس در دوره های قبل آنگونه که باید برای احقاق وعده های خود و مطالبات مردم اقدام نکرده اند . محرومیت منطقه تالش دردی است که مردم این سرزمین آن را به دوش می کشند و برای رفع آن باید با تدبیر، فردی را در انتخابات برگزینند که در قدم نخست برای اعتلا و توسعه این منطقه راهکارها و برنامه های خاصی داشته باشد و در گام بعدی بتوانند در جایگاه ملی با تکیه بر تعاملات فردی و قدرت رایزنی این برنامه ها را جامه عمل بپوشاند .
باید یادآور شویم که حسن محمدیاری نماینده حال حاضر تالش در مجلس شورای اسلامی نیز وعده های محقق نشده بسیاری داشته است که مردم خود بهترین قضاوت کننده خواهند بودند.
