اختصاصی انطباق-سرویس اقتصادی : به تازگی عدهای مدعی عدالت و برخی از آنها که توهم آرمانگرایی دارند و همچنین عدهای که به دنبال شعارهای خاص اقتصادی هستند با دفاع از طرحهای مالیاتی جدید حاکمیت سعی در این دارند تا به گونهای نشان دهند که گویی این افزایش مالیاتها به نفع مردم و به ویژه قشرهای ضعیف تمام میشود در صورتیکه اینگونه نخواهد شد و آینده مبارکی ندارد.
درست است اخذ مالیات یکی از بهترین شیوههای اداره جوامع است ولی آیا در ایران نیز مالیاتها به نفع مردم عادی است؟!
آیا طرحهای اقتصادی با پرچم عدالتطلبی مانند هدفمندی یارانهها درست به نفع مردم اجراشد یا درآمد دولتها را از طریق افزایش قیمت حاملهای انرژی افزایش داد؟!
نمونه بارز بیفایده بودن مالیات و عوارض برای مردم عادی را شاید در اتوبانهایی که عوارضی پرداخت میکنید دیده باشید! اتوبانهایی که یک بار هزینه ساخت آنرا به حساب بودجه عمرانی از جیب مردم برداشت کردهاند و بارها نیز با عوارضهای مختلف برای نگهداری از ملت پول میگیرند ولی امکانات و ویژگیها به نفع مردم است؟! تا کنون با چالهها و چراغهای خاموش اتوبانها روبهرو نشدهاید؟!
طرحهای مالیاتی نیز اینگونه است، حکومت به جای کم کردن چربیهای اضافه هیکل خود در بودجه سعی دارد دست در ظرف غذای مردم کرده و از آن شکم خود را سیر کند.
مالیاتهایی که در ظاهر از سرمایهدار میگیرند ولی در ادامه به بهانههای مختلف روی هزینه مصرف خانوار اقشار متوسط و ضعیف حساب میشود و این رویه جدید نیست؛ سالها به بهانههای افزایش هزینهها شاهد افزایش چشمگیر مواد مصرفی و … بودهایم و این رویه افزایش مالیات نیز به نفع من و شمای ملت نخواهد بود پس بیدلیل نباید دلخوش بود.
در این سالها نیز حاکمیت مالیاتها را به صورت مختلف افزایش دادهاست و شاهد آن بودیم که فقیر، فقیرتر شده و دارا، داراتر زیرا هر فشاری که به فرادست در این جامعه بیاید، فرادست نیز چندین برابرش را به فرودست میآورد.
برای مثال حاکمیت سیمان و فولاد را برای پرکردن جیب خود گران میکند و به سازنده میگوید خانه را ارزان بفروش! سازنده نیز بیتوجهی کرده و قیمت خانه میلیاردی میشود! آیا پول آن سیمان و فولاد به جیب قشر مستضعف میرود؟! یا زندگی قشر متوسط نیز نابود میشود به قشر ضعیف میپیوندد؟!
اقتصاد ایران مولودی نامبارک و چرند از لیبرالیسم و سوسیالیسم و… است! که نتیجه آن شکاف یا بهتر بگوییم پارگی طبقاتی امروز است؛میرزابنویسهای دولتی که پول میگیرند بهبه و چهچه کنند و از اقتصاد آزاد بگویند، چماقداران مجازی هم که مدام دنبال اهداف خود هستند ولی این مردم عادی هستند که باید بدانند این طرحها منفعتی پایدار برای آنها ندارد که اگر داشت بعد از هدفمندی و سهمیهبندی و سایر این طرحهای خاص زندگی باید اندکی روی خوش در بلند مدت به ایرانیان نشان میداد نه اینکه امروز وضعیت به شیوهای باشد که شاهدش هستیم.