به گزارش انطباق، یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگویی می‌گوید:«برای اصولگرایان، مدت‌ها است که انتخابات ریاست جمهوری آغاز شده است اما برای اصلاح‌طلبان هنوز به ثبت نام نیز نرسیده است!»
علی صوفی ادامه می‌دهد:« این ذهنیت که هر اصولگرایی که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود قطعاً تایید صلاحیت خواهد شد
برخاسته از تفکری است که طی سالیان متمادی آن هم به تجربه اثبات شده حتی اگر همه منکر آن باشند.» وی ادامه می‌دهد: پیشترها، با هدایت و مشورت بزرگان اصلاحات؛ گروه‌هایی جهت پاره‌ای مذاکرات راهی محافل اصولگرایی می‌شدند تا در رد و تاییدها عادلانه‌تر برخورد شود که این رویه احتمالا این روزها دیگر کاربردی نداشته باشد.»
تخریب‌های مجازی زودهنگام!
اگر چه هنوز شیوع گسترده‌ای پیدا نکرده اما به نظر می‌رسد «ترافیک کاندیداهای اصولگرا» کار را به رقابت‌های درون گروهی و تخریب‌های رسانه‌ای و محفلی بکشاند؛ مسئله‌ای که به گفته ی آقای صوفی طبیعی است و برخاسته از«فعالیت‌های زودهنگام انتخاباتی است که در جبهه ی اصولگرایی عادی و مرسوم است.»
طی بررسی‌های به عمل آمده چنین به نظر می‌رسد که طیفی از طرفداران قالیباف و سعید جلیلی ـ فعلاً و در فضای توئیتری ـ حملاتی علیه طرف مقابل را استارت زده‌اند موضوعی که البته تازگی ندارد و همواره چنین مسائلی وجود داشته است.
انتخابات برای اصولگرایان، از خیلی وقت پیش آغاز شده است!
صوفی در واکنش به این موضوع که آیا اصولگرایان از تایید صلاحیت خیال‌شان راحت است و این مسئله چه تحلیل‌هایی به‌دنبال
خواهد داشت می‌گوید: بله! اصولگرایان چون خیال شان بابت تایید صلاحیت راحت است و هیچ وقت چنین دغدغه‌ای نداشته‌اند معمولا هر زمان خواستند می‌توانند انتخابات را شروع کنند اما شرایط اصلاح‌طلبان بسیار متفاوت است. اصلاح‌طلبان ابتدا باید ثبت نام کنند و سپس منتظر تایید شورای نگهبان باشند و در ادامه افراد منتخب رقیب یکدیگر می‌شوند. اما در اصولگرایان اینگونه نیست اینها رقابت را شروع می‌کنند و مدتی است که استارت انتخابات را زده‌اند و سعی می‌کنند هر کدام از دیگری ولو با تخریب پیشی گیرند.
وی با این توضیح که «تشتت» یقه ی اصولگرایان را رها نخواهد کرد می‌افزاید: اگرچه همیشه و همواره این مسئله را رد کرده‌اند اما سال‌ها است که شاهد هستیم هیچ همگرایی و هماهنگی بین اصولگرایان وجود ندارد و اگر می‌بینیم دائماً جمنا و یکتا، شورا و جبهه تشکیل می‌دهند نشانگر آن است که اینها تحت یک رای و نظر در نخواهند آمد
و همین مسئله آنان را رنج می‌دهد.
با نظارت استصوابی عادلانه مشکلی نداریم!
وی در ادامه با گریزی به اظهارات عباسعلی کدخدایی مبنی بر تاثیرگذاری رد صلاحیت‌ها و مشارکت مردم می‌گوید: مشارکت مردم به چند عامل بستگی دارد، از همه مهم‌تر این که، همه اقشار مردم احساس کنند کاندیدا دارند به همین دلیل اگر انتخابات آزاد باشد و همه اقشار مردم حتی اپوزیسیون‌های خارج از کشور هم بتوانند کاندیدا داشته باشند تبعا مشارکت زیاد خواهد شد. اما وقتی که این میدان محدود شود انتخابات آزاد که هیچ، فقط رقابت بین اصولگرایان و اصلاح‌طلبان می‌ماند بنابراین مشارکت مردم محدودتر می‌شود و اگر اصلاح‌طلبان را هم با نظارت استصوابی بردارند دیگر رقابتی باقی نخواهد ماند. بنده خودم در همه انتخابات تقریبا حضور داشتم به ویژه انتخابات مجلس هفتم. دولت آقای خاتمی چند نفر را به عنوان هیئت حسن نیت تعیین کردند که با سران قوا صحبت کنند زمانی که نزد آقای شاهرودی می‌رفتند ـ آقای شوشتری و آقای شریعتمداری که عضو آن هیئت بودند بنده نبودم اما به من هم پیشنهاد کردند که بروم و من نیز خدمت آقای شاهرودی رسیدم ـ آنجا بحث می‌شد که ۷۰۰۰ کاندیدا بودند ۴۰۰۰ نفر ردصلاحیت شدند اینکه انتخابات نمی‌شود و انتخابات از فاز رقابتی خارج می‌شود. آقای شاهرودی می‌گفتند خیر این ۳۰۰۰ نفر با هم رقابت می‌کنند مگر چند نماینده نیاز است؟ اینها ده برابر آن تعداد هستند. گفتیم کسانی که رد صلاحیت شدند رقبای یک جریان سیاسی هستند یعنی اصولگرایان هرجا که رقیب قدری داشتند که می‌توانست برایشان خطرآفرین باشد رد صلاحیت کردند بنابراین رقابت مفهومی ندارد.
صوفی اظهار می‌دارد: البته نظارت استصوابی باشد اشکالی ندارد شورای نگهبان نظر دهد اما شورای نگهبان اگر بخواهد عادلانه برخورد کند که این هم دو وجه دیگر انتخابات است، نظارت استصوابی موردی ندارد.
باخت سال ۸۴ را به پای اصلاح‌طلبان بنویسید
صوفی درباره نتیجه تشتت و تخریب در اصولگرایان می‌گوید: اصولگرایان یک رای سنتی دارند که سعی کردند آن را تجمیع کنند و یک اجماع به وجود آورند که روی یک نفر متمرکز شوند و جمنا را ساختند و تاکنون بسیار تلاش کردند که مثل اصلاح‌طلبان اجماعی به وجود آورند و کاندیدای متعدد نداشته باشند اما تا الان موفق نبودند اما علی رغم داشتن کاندیدای متعدد اگر انتخابات رقابتی باشد با آرای اصلاح‌طلبان و آرای خاکستری هیچ گاه نتوانسته‌اند رقابت کند. بنابراین حتی اگر آنها روی یک فرد هم اجماع کنند انتخابات اگر پرشور باشد نمی‌توانند برنده باشند. در سال ۸۴ که اصلاح‌طلبان تکثر کاندیدا داشتند میدان خالی شد و فردی چون احمدی‌نژاد رئیس جمهور شد. تا الان اصولگراها با همه تلاش و بهره مندی باز هم موفق نشدند در قوه اجرایی ورود کنند. دوره احمدی‌نژاد هم اشتباه خود اصلاح‌طلبان بود. اگر روزنه‌ای باز شود ملت از همان روزنه استفاده می‌کنند و اصولگرایان را پس زده و اصلاح‌طلبان پیروز می‌شوند اما در بین خودشان همیشه رقابت بوده است.
این فعال اصلاح‌طلب در پایان تاکید می‌کند: اینها در آن تشتت دست و پا خواهند زد و حتی تا نزدیک انتخابات منتظر خواهند بود تا ببینند میزان رای‌آوری چه کسی بیشتر است سه روز مانده به انتخابات فرد مورد نظر را معرفی می‌کنند و بقیه کنار می‌روند اگر هم کنار نروند چون روی یک فرد متمرکز می‌شوند اصولگرایان به او رای می‌دهند. بنابراین همچنان باید به این بازی‌ها نگریست تا در نهایت یک تصمیم نهایی شود که البته به این زودی‌ها چنین تصمیمی رونمایی نخواهد شد.
صوفی با اشاره به این موضوع که نتیجه ی تشتت سردرگمی مردم است و بیرون ماندن نخبگان از دایره انتخابات، خاطرنشان می‌کند: انتخابات تعریف و لوازمی دارد که اگر مراعات نشود قطعا ما دچار نوعی انتخابات زدگی خواهیم شد.
