• امروز : پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : 19 - رمضان - 1445
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024
3
نگاه ویژه

تزلزلات ساختار نا امن روایت در “خانه امن”

  • کد خبر : 926
  • 23 آذر 1399 - 23:46
تزلزلات ساختار نا امن روایت در “خانه امن”

انطباق – احمد میر احسان : پیشاپیش بگویم ،ما ژانری،به اسم سینمای امنیتی نداریم .اما ژانرهای یکبار برای همیشه از آسمان نازل نمی شوند . ومی توان فرض کرد گونه ی سینمای سیاسی امروز یک زیر ژانر مرکب با نام سکت جاسوسی /تروریستی /امنیتی زاده است که مؤلفه های خاص خود را داراست .که برگرفته از […]

انطباق – احمد میر احسان : پیشاپیش بگویم ،ما ژانری،به اسم سینمای امنیتی نداریم .اما ژانرهای یکبار برای همیشه از آسمان نازل نمی شوند . ومی توان فرض کرد گونه ی سینمای سیاسی امروز یک زیر ژانر مرکب با نام سکت جاسوسی /تروریستی /امنیتی زاده است که مؤلفه های خاص خود را داراست .که برگرفته از ویژگی های سینمای سیاسی ماجرایی وپلیسی و جاسوسی وبا مرکزیت اقدامات تروریستی ست.
البته بی تردید باز منطق سریال دارای تمایزات خاص خود است وباز زندگی ،فضا،ارزشها و مقررات ایرانی سریال سازی تخصیص تازه ای می زند به این گونه. و سریال ساز ایرانی دستش در ایجاد فضای خشن وفانتزیک وبهره از جذابیت های دارای حرمت شرعی و عرفی باز نیست تا حفره های روایی را به دلخواه و« آزادانه»-پرکند. مثلا با استفاده از خشونت منکوب کننده یا سحر جنسی.کاری که سریالهای خارجی به وفور از آن سود میجویند.

سریال «خانه امن» در حال پخش است و البته هر داوری غایی در پایان سریال منطقی خواهد بود.با این وصف اگر با فرضی وهمی ،سریال ناگهان همه کم وکاستش را از همین فردا شب بیست و چهار آذر جبران کند باز با حجم انبوه ساعات پشت سر گذاشته شده و قسمت های دیده شده ، مشکلات تا این ساعتش قابل چشمپوشی و بی اعتنایی نیست .و بدیهی ست که باید به تفصیل تواناییها و ناتوانایی سریال واکاوی شود .
درباره چهره مثبت سریال در پایان بیشتر حرف خواهم زد .فعلا بگویم در گیر شدن با کلان روایت سیاست و امنیت وتروریسم دولتی خاورمیانه ای علیه ایران مظلوم و قد برافراشته برای استقلال مهمترین نکته تماتیک روایت خانه امن است در افشای دستهایی که این خانه را نا امن میخواهند.
اما نکته قابل توجه ساختی اثر معظمی آن است که اندازه نما ،قدر نما، وجای دوربین را برای تماشایی بدون دست انداز نسبتا درست کار میکند ودیدن را خلاف بسیاری از سریال های سردستی تسهیل میکند .والبته در سالهای اخیر پروانه و سریال دیگر سامان ارمغان تاریکی این سهولت را بیشتر مقدور کرده بود .ونیز بازی آقای پگاه نسبت به کارهای دیگرش کاملا مهارتهای بیانی اش را توسعه داده و به طور چشمگیر کاراکتر عمیقتری در ارائه نقش کسب کرده و درونی تر شده و در حقیقت بهتزین بازی این سریال را معرفی میکند. برعکس بازی زندگانی که سردستی ست وگویی نقشش وموقعیتش را جدی نگرفته و فشل برگزار کرده است . خوب در پایان سریال فرصت جمعبندی مفصل ترخواهد بود.میماند اشاراتی که ضروری دیدم.همین بینابین کار بیان کنم.
مثلا مسائل مبتلا به سریال ایرانی اینجا عریان و انکار ناپذیر ادامه دارد.
سریال وفادار به قواعد چهارچوبش نیست . آنقدر ماجراهای بی ربط به هسته درام ،کش داده شده که نک ونای قصه اصلی را گرفته .این کشکول خرده داستانهای لوس وتکراری و بی ابتکار مثل دنیای پرفاصله نسلهاویا ویر شخصیت سازی سخیف وشخصیت های بیمار مادر و …….که بیهوده تماشاگر سریال را در گیر امراض،بی فایده میکند ،این هاجانمایه سریال را فنا کرده است.نه اینکه چنین بحران های خانوادگی وجود ندارد بلکه طرح بیجای ان در قصه معین خانه امن وجدا افتادگی کالبدی ان با ماجرای اصلی بدل به مانع برزگ جذابیت کار شده است ومگر مأموران امنیتی فیلم های غربی خانواده و مشکلات ندارند؟ولی حجم بزرگ حاشیه سازی تنها وقتی مباح است که ذر روایت جایگاه حامی وضروری داشته باشد ونه سر جهیزیه که به ریش داستان می آویزد و حفره پرکن ناتوانی از قصه پردازی ذر بستر پی نگ منسجم است وسبب کاهش دلپذیری.بالاخره کسی روزی در تلویزیون باید این درک و شعور روایی رادر مقام مسئول در حین احاطه ونظارت زیبایی شناسانه از خود نشان دهد که این توبره مفاهیم مزخرف را بریزد دور واجازه ندهد هر کارگردان و فیلمنامه نویسی که کم می آورد دستش را بکند در انبان جادو وقازو راتی ،که منتقدان کم دانش تلویزیونی به اسم تقابل باشخصیت مقوایی به خورد جوانان سینماگر داده ومسموم شان کرده تا همواره برای تظاهر به قدرت شخصیت پردازی و گریز از ایپ سازی مقدار متنابهی امراض به عنوان خصوصیت شخصیت پردازانه وایده های نخ نما بیرون بکشد وبا آن ها داستانک های بی بو خاصیت واشخاص حال بهم زن به اسم پدر ومادرو…. بسازد با حال منفی بی دلیل وانواع امراض اخلاقی تا زمان سریال را پر و کار را در سه برابر زمان مفیدتحویل دهد. البته تردیدی نیست که این شامورتی بازی کسالت بار از توی کلاه شعبده خود تلویزیون درآمده وکارگردانان در اجرای منویات بساز وبنداز مهارت بسزایی کسب کرده اند.
حقیقت آن است بنا به دلایل گوناگون از زندیه به بعد بسیاری ازنخبگان وگاه همگان ومردم ما بدل به مردمی بی کاره وکم تلاش و بی مسئولیت واسرافکار شده ایم !در کارمتن آب بندی میکنیم ،زیاده خواه وکم بهره ایم .دوربین را میکاریم وپلانی که باید ده ثانیه طول بکشد به سکانسی پنج دقیقه ای و پر حرف و فاقد اکت مبدلش میکنیم.
در خانه امن تا حالا ساعتها گفتگویی که باید در ذهن فیلمنامه نویس جولان یابد وبدل به ماجرای نفسگیر شود و به صورت چند جمله یالوگ اطلاع رسانی موضوع وروایت را در متن «عمل» شکل دهد، به جلسات پشت میز وپرحرفی زمانگیر بدل شده و سریال و مخاطبش را از تک وتا میاندازد. از همین رو است که سریال از حداکثر نیروی بالقوه جاذبه آفرینش سود نمی برد.
سریال هرچه زور میزند تأثیر گذار از آب در نمی آید.شخصیت ها به نحو آشکاری واکنشهای مسخره دارند و بیمارند .معلوم نیست چرا مادرخانواده چنین موجود خشنی باید باشد.این شخصیت سازی نیست شخصیت ویرانسازی است .ایا این زن وشوهر اختلاف عقیده دارند ؟این بچه ها از کار قضایی و امنیتی پدران شان منزجرند؟ و.انقدر خنگ هستند که مقتضیات شغل پدرانشان را تشخیص نمیدهند!!!! اینها مال یک سریال اجتماعی است وربطی به طرح در جوف سریال امنیتی/تروریستی ندارد.
از سوی دیگر عادی سازی افق قشر ممتاز بوروکراسی حکومتی خون به دل مردم میکند .این جوانک مقام امنیتی زندگیش را شروع نکرده خانه ای بزرگ در اول ازدواج دارد میخرد و شیفته خدمت در کاناداست و از اینکه شرکت دعوت کننده جعلی ست ککش نمی گزد !
مادر خانواده روانی است .قاضی جبهه رفته که زبان بدنش در بازی ربطی به کنش جسمی یک قاضی ندارد وشاهد و محرک فوج فوج جوانان مثل دسته گل به سمت شهادت بوده از احتمال بریده شدن پای دخترش دجار افسردگی حاد شده ،مادر تحصیلکرده در برخورد به دامادش مثل زنهای هفت خط عمل میکند….یعنی شخصیت سازی نقش ها پادر هوا است ودر ماتأثیر نمی نهد
از منظر قرآن انسان جز سعیش نیست.فرهنگ اسراف و تن پروری دلالی،کار به شیوه باری به هرجهت ،خوی ایرانی ها نیست .جدا از فجایع تاریخی دوقرن حکومت تن آسان و دلال ومفتخوار بعد از زندیه این عادت رادر ما درج کرده.انقلاب اسلامی مارا به تلاش برای حفظ حیات سرفراز ومستقل فرا خوانده است .دوستی عزیز، پیروز کلانتری که مستندی از کار آفرین کرمانی آگاه و دیگری ،صنعتی ،ساخته، یکی دو روز پیش تعریف میکرد از دردمندی شان در اسراف آب و انرژی !باید گفت ما عمر،سرمایه و زندگی و میراث مادی ومعنوی مان را هم اسراف می کنیم . در همین خانه امن برای کش دادن چقدر زمان وسرمایه به هدر رفته‌است؟!گویی بلد نیستیم داستان سر راست کاراگاهی و پلیسی و کمدی وجنایی وعاشقانه تعریف کنیم .همه را در هم می آمیزیم و فقر قصه گویی مان را به بدترین حاشیه رفتن جبران میکنیم و از روایتی که پر از تنش و درگیری نفسگیر باید باشد داستانی لخت و بی حال میسازیم .تا جایی که من بیاد دارم تنهاسریال هوش سیاه از این بابت هوشمندی چشمگیری داشت .
عقب بودن هوش سریال از تماشاگر سبب استهزاء کار میشود البنه خانه امن سریال مسخره ای نیست اما کند و با حواشی فلج کننده داستان است، به انضمام پر حرفی و سطح بینش پائین خانواده های در رأس قوه قضاییه و نیروی امنیتی که مردم را اینهمه بیخبری و تن پروری وتوقع بچه هاشان نومید میکند.خدا کند جریانی با مکتب سعی و سلامت وسرزندگی وتقوی امثال حاج قاسم ها احیاء شود و آن گروه با ایمان دور وبررأس ماقی ومردمی قدرت ومسئولان متقی دادگر گرد هم آیند واز پراکندگی وبریدگی از جماعات رها شوند وبه انبوه مردم چشم انتظارعدل بپیوندند و ظهور داشته باشند برای ساختن ایران و رها کردن این سرزمین منتظر از چنگ فساد داخلی ودشمن خارجی که همدستان قدری در داخل داردوتحرکی برای پایان دادن به این لشوا گی .سستی،ولختی و بی مسئولیتی و اسرافکا ی،و جنبش مردمی به پشتیبانی راهبر عدل ، ولی فقیه
برای صلاح شتابنده تر وروشنتر امور بر پاشود .و،سریالهای ما هم داستانهای ضد ترورسستی و جاسوسی شان را با تحرک وکوشش بیشتر ساختمان دهند. وتمایز داعشی،وانقلابی مومن در آن راه هرگونه بد آموزی،را بربندد.وتماشاگر را خنگ فرض نکند که از خود نمی پرسد:چطور مأموران امنیتی از زنی که در تور است و مدام با مسئول پروژه ضدامنیتی در ایران ملاقات می کندوروابط شان به جای باریک کشیده نتوانسته اند به سوژه دست یابنذ .نمیتوانند بفهمند زن از تلفن عمومی،به رستوران به چه کسی،زنگ زده.و علیرغم بازی خوب پگاه ما نسبت به کم هوشی فیلنامه قانع نمی شویم که نمی،شویم ونمی ذانیم چرا مثل زنهای،پر حرف هی،حر فهای بیهوده میزنند وهی عمل وماجرا اینقدر به تعویق می افتد وجایش را حرف میگیرد و اکت اینقدر فقر زذه است درسریالی که باید سر شار از عمل و قصه وتحرک باشد..
تواناییهای سریال البته قابل توجه است .مثلا اینکه تلویزیون در انبوه داستانهای بی ربط به زندگی ما که در کانون بحران بزرگ جهانی یعنی تقابل نظام قدرت مدرن با جمهوری اسلامی می گذرد،بالاخره دمی دست از قصه های بی خاصیت وغالبا بیهوده و مبتذل برداشته وزیر ژانر ماجراهای تروریستی ،ضد امنیتی را هسته سریالش قرار داده ،و این جای تشویق دارد .زندگی ایرانی در محاصره بیشترین توطئه های سرمایه جهانی سلطه خواه وفشار جامع سیاسی /اقتصادی و اجتماعی/فرهنگی ی براندازانه است اما سینما وتلویزیون اسیر دست رانتخواری و کارکنان وکارگردانان بی باور به جوهر این چالش وبی حسّ نسبت به زندگی ما و ریشه های داخلی و خارجی بحران آفرینی شب وروز را با فضایی بیگانه با تصویر واقعی حیات ملی مان وقصه گاه فساد انگیز و نامشروع وسست بنیان سر میکند وتیغ به دست سریال سازان جاهل و بی مسئولیت و نا متفکر و ناهنرمند میدهد .تو گویی ما در سیاره ای وصدا وسیما در کره دیگر سیر می کنیم وتصاویر زندگی ربطی به صدا و سیمای حیات ما ندارد .
هولناکترین ماجراهای تفرعن و فساد وخشونت متکبر وحشی در منطقه ما پیرامون و علیه انقلاب اسلامیاز سر گذشته تا زندگی ایران را زایل کند ومضمحل سازد اما گویی در جهان داستانگویی سیما چشمی برای دیدن وگوشی برای شنیدن ودهانی برای فاش کردن ظلم جهانی نیست .پس پرداختن خانه امن به تمی امنیتی ،جاسوسی ،تروریستی .خود به خود امری مطلوب است ،تا چگونه پیش رود.اگر سزیال وفیلم اینهمه ماجرای ویرانگر خاورمیانه ای را دور وبر ما فاش نسازد مردم با چه رسانه جذابی پی به واقعیت های پشت پرده ببرند؟
اگر چهل سال مدام ما در معرض جنایت و خیانت ،نسل کشی ویرانگری اقتصادی ،تروریسم ،ترویج فساد و فحشا ،تضییقات مرگبار سیاسی کشتار دانش ودانشمند سرکوب وقیخانه شالوده های استقلال وازادی مان بوده ایم کوتصویر آگاهی بخش در صدا وسیما؟کو نمایش رازگشای توطئه اعتیاد فراگیر ،قدرت یابی باندهای ارتشاء وسوءاستفاده از قدرت و« اقا» زادگی حرامزاده ی اجتماعی وسیاسی و خائن به دین وانقلاب وشرف وامام و….در سینما وسیمای ما؟کوبحرانهای خاورمیانه ای مرگبار پیرامون مان در عراق و سوریه وافغانستان ویمن که در آن زیسته ایم کو تصویری از این همه رخداد دراماتیک در تلویزیون دولتی ما؟!!!ونه قصه های از مد افتاده و تاریخ گذشته سیاسی عهد مشروطه !!!!
اگر یهودیت صیهونی جهانخوار ومفسد در زمین طی چهل سال رابطه حرامزاده های مدرنیت بر سریر قدرت و اذناب شیطان بزرگ اعم از عربستان دست ساخته لورنس واستعمار انگلیس ویا ترکیه سر برآورده از لاشه عثمانی ی تکه پاره شده با نقاب لیبرالیسم اقتصادی وپان ترکیسم سیاسی ونوکری ناتو سیا ،ویا تکه های دریده شده از پیکره ایران تاریخمند که اکنون در چنگ اسرائیل وامریکا و…. اسیرند نظیر و بحرین و هرات و…هر بلایی سر ما آورده اند …پس کو فریاد ما در سریالها که جهان را بیاگاهاند؟
اینست که میگویم صرف همین توجه درخانه امن ،جای شکر دارد. وگرنه ما در کشوری زندگی میکنیم که اردوغان دست ساخته سیا برای ایفای نقش رذیلانه اش علیه بیداری اسلامی در مقام کارگزار ناتو هر غلطی می کند ودولت محترم بابی حمیّتی لام تاکام بر نمی آورد!!! وکلامی از این پان ترکیسم مزدور پنتاگون و افشایش حرف نمی زند .که انواع نمایش دوستی و شمنی اش،به انجا ختم می شود که دست در دست اسرائیل ،وعربستان و داعش ارتش نوکری شیطان بزرگ را در هرجا که اسرائیل بخواهد چه در سوریه وچه باکو
به راه می اندازد تا نقشه های جهانخوارانه زیر پوشش پان ترکیسم پیش رود والبته با پیروزی دمکراتهای امریکاو فشارمتحد امریکا و اروپا واسرائیل وبچه شیطانها بر ایران نقش جفتک انداز اردوغان هم با بی شرمی علنی میشود .همان نقش که علیه کشور دوستش سوریه و حافظ اسد با رذالت و بی حیایی به تماشا گذاشت .خوب جای این حقایق تراژیک اگر در زبان نمایش دراماتیک سیما وسینمای مو بویژه سریالها نیست پس کجاست؟
باید خائه امن را
در کناراین گونه سریال ها برای پاسخ به نیازی استراژیک گرامی داشت واز نحوه عقب مانده ماجرای ترکی فیصل درس گرفت و اذهان پیچیده تری را که تخصص سیاسی دارند وارد کارزار شکلگیری متن کرد و راه های جذابیت وسرزندگی این ژانر را کشف نمود و سوژه را حرام نکرد.

لینک کوتاه : https://entebaagh.ir/?p=926

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.