اختصاصی انطباق- سرویس سیاسی : لایه‌های قدرت در ایران با شکل و شمایل‌های متفاوت فعالیت می‌کنند که هر کدام اصول مبنایی و تئوریکی دارند و آن را از یک نوع تفکر یا خط فکری یک صاحب‌نظر برداشت کردند.در این بین جریان‌هایی که از ابتدای انقلاب تا به امروز توانایی ماندن در قدرت را داشتند، یا شعارهای خاص سردادند یا سعی کردند خود را کم‌کم با معیارهای قابل‌قبول حاکمیت وقف دهند.
جبهه پایداری انقلاب‌اسلامی که معروف به جبهه پایداری است نیز از این قاعده مستثنی نبود؛ جریانی اعتقادی – سیاسی است که پس از وقایع انتخابات ریاست‌جمهوری ایران سال ۸۸ و همچنین خانه‌نشینی یازده روزه محمود احمدی‌نژاد و مطرح شدن جریان انحرافی که منجر به ایجاد انشقاق میان جناح اصولگرایان جمهوری اسلامی ایران شد، اعلام موجودیت کرد. در این جبهه افرادی از همکاران قبلی دولت‌های نهم و دهم، برخی اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس، برخی اعضای قرارگاه عمار و تعداد دیگری از شخصیت‌های مطرح سیاسی حضور دارند. جبهه پایداری انقلاب اسلامی در سال ۱۳۹۰ تشکیل و مجوز فعالیت این جبهه در اول مهر سال ۹۳ از سوی وزارت کشور صادر شد.
اولین مجمع عمومی رسمی جبهه پایداری انقلاب اسلامی روز پنجشنبه ۸ مهر سال ۱۳۹۵، در تالار آدینه تهران با حضور اعضای شورای مرکزی این جبهه و ناظر وزارت کشور برگزار شد و طی آن ۱۷ عضو اصلی این جبهه انتخاب شدند. اسامی ۱۷ عضو اصلی شورای مرکزی این تشکل سیاسی که در اولین مجمع عمومی انتخاب شدند، به ترتیب آرا بدین شرح است: ۱ـ مرتضی آقاتهرانی ۲ـ صادق محصولی ۳ـ محمد سلیمانی ۴ـ نصرالله پژمان‌فر ۵ـ فاطمه آلیا ۶ـ ناصر سقای‌بی‌ریا ۷ـ قاسم روانبخش ۸ـ امیرحسین قاضی‌زاده ۹ـ میثم نیلی ۱۰ـ میرهاشم موسوی ۱۱ـ علی خضریان ۱۲ـ علیرضا عسگریان ۱۳ـ غلامحسین رضوانی ۱۴ـ علی نادری ۱۵ـ زهره لاجوردی ۱۶ـ مجید متقی‌فر ۱۷ـ مجید دوستعلی ، همچنین پنج عضو علی‌البدل این جبهه نیز به شرح زیر انتخاب شدند: ۱- زهرا سجادی ۲- مصطفی قاسمی‌پور ۳- سیدجواد ابطحی ۴- هادی قیومی ۵- علی عبدی.
البته پیش از این به صورت غیر رسمی نیز فعالیت‌هایی داشتند و منبع قدرت پشت‌پرده این جریان فردی به نام آیت الله مصباح‌یزدی بود که در سال ۹۲ به صورت رسمی در انتخابات ابتدا از کامران فاضلی‌لنکرانی حمایت کرد و زمانی که تایید صلاحیت او با مشکل روبه‌رو شد، از سعید جلیلی رونمایی کرد و پای او ایستاد و لقب پدرمعنوی را به خود جلب کرد ولی شکست سنگینی خورد.
بعد از اینکه سال ۹۲ با کلی هیاهو و رپورتاژ گزینه پایداری‌ها رای نیاورد و همه آن‌ها را به عنوان تندروها و قشر افراطی شناسایی کردند، برای انتخابات مجلس ۹۴ و از ترس شکست حداکثری این جبهه، برخی افراد و چهره‌های افراطی مانند حمیدرسایی و مهدی‌کوچک‌زاده به صورت نمایشی و ساختاری از جبهه جداشدند تا شاید جبهه تطهیر شود و از حذف سیاسی نجات پیدا کند ولی بازهم موفقیتی کسب نکرد و حتی این فرد نیز از خبرگان بیرون شد.
رویه شکست‌های این طیف به برکت کارنامه اسفناک حسن‌روحانی و اصلاح طلبان سال ۹۸ هم‌زمان با انتخابات مجلس و خبرگان به پایان رسید و طیف مصباح و خود او دوباره به مجلس و خبرگان بازگشتند ولی این پیروزی عمری نداشت و طبیعت او را از قدرت و فعالیت‌های سیاسی جدا کرد. این روزها و بعد از درگذشت آیت الله مصباح‌یزدی بسیاری در این فکر هستند که آینده جبهه مذکور بدون پشتیبانی این فرد چه می‌شود؟! فردی که خودش از حمایت منبع‌های قدرت در جمهوری‌اسلامی برخوردار بود. رویکردهای آیت الله مصباح‌یزدی بر کسی پوشیده نبود و سیاست‌های این عالم شیعه منتقدان فراوانی داشت و بعد از آنکه از دنیا رفته‌است عده‌ای منتظر تعیین تکلیف سرپرستی ایتام پایداری هستند.
بی‌شک برای پایداری‌ها و طیف سنت‌گرای حوزه هیچ‌کس مصباح‌یزدی نمی‌شود ولی رهایی این طیف به نفع منابع قدرت پشت پایداری نیست برای همین باید فردی را که مقبولیت و مشروعیت برای قوم مذکور دارد را رونمایی کنند تا از پاشیدگی و چند دستگی آن‌ها جلوگیری کنند.
برخی جابه‌جایی صادق‌محصولی و مرتضی‌آقاتهرانی را در روزگاری که خبر درگذشت آیت الله مصباح‌یزدی در فضای مجازی بصورت غیر رسمی دست‌به‌دست می‌شد برگرفته از جانمایی آقاتهرانی به جای ایت الله مصباح‌یزدی می‌دانستند ولی بی‌شک سیاست‌های مبنایی این جبهه و طیف پشت آن را افرادی مانند محصولی و غیره تعیین نمی‌کنند.
از طرفی نیز بدنه این جبهه نشان دادند که برای علمای دیگر مانند موحدی‌کرمانی و … که از شاخص‌های اصولگرایی هستند ارزش رهبری قائل نیستند و تنها مصباح‌یزدی بود که توانایی راهبری جماعت مذکور را داشت و البته این قدرت نیز برگرفته از سیاست‌هایی بود که سال‌ها وی در بدنه‌سازی و کادرسازی قشر مخصوصی از حاکمیت به دست آورده‌بود.
با توجه به نزدیک بودن انتخابات و طمع طیف حامی پایداری‌ها برای صندلی پاستور این جبهه فردی را به عنوان پدرمعنوی خود انتخاب می‌کند و باید منتظر بود و دید در روزها و هفته‌های پیش رو چه کسی در این جایگاه تکیه می‌زند و اصطلاحا ردای خلافت به تن چه کسی می‌نشیند!
