به گزارش انطباق نقل از خبرآنلاین، به لابیهای پرقدرت و تاثیرگذار بودن معروف است؛ دبیر کل همیشگی جامعه اسلامی مهندسین؛ محمدرضا باهنر.
کمتر میشود که او حاشیه داشته باشد، علاقهای به پستهای دولتی ندارد و ترجیحش ایفای نقش در سازماندهی اصولگرایان همسو است برای رویدادهای سیاسی.
باهنر از جمله استخوان خرد کردههای اصولگرایان به شمار میرود، از همانهایی که نسل جدید اصولگرایان علاقه چندانی به آنها ندارند و این طیف را مسامحهگر میدانند و با ارفاق، انقلابیهای بازنشسته.
رمزگشایی از فعالیت های انتخاباتی باهنر
این چهره اصولگرا که ۱۲ سال نایب رئیس مجلس بوده و به نوعی دست راست علی لاریجانی، این روزها با نزدیک شدن به موعد انتخابات مجلس دوازدهم، به طرز چشمگیر و محسوسی فعال شده و هر چند روز یک بار، از تریبون رسانهها دیده میشود.
سخنانی که اخیرا بیان کرده را باید در راستای فعالیتهای انتخاباتی دانست، فعالیتهایی که اوج آن، نامنویسی خودش در مرحله پیش ثبتنام نامزدی برای انتخابات مجلس دوازدهم بود. او که معتقد بود علاقه دارد در قامت کارگردان ایفای نقش کند تا بازیگر، گویا فضای انتخابات پیش رو، او را مجبور کرده که در هم کارگردان باشد و هم بازیگر.
آنگونه که مواضع اعلامی اخیر باهنر نشان میدهد، او در حال رایزنی و لابی با جریانهای مختلف سیاسی از اصلاحطلب گرفته تا اصولگراست؛ او خودش گفته که در مقطع پیش ثبتنام برای انتخابات مجلس دوازدهم، من با خیلی از اصلاح طلبان و اصولگرایان و معتدلین صحبت کردم و گفتم بروید پیش ثبت نام انجام دهید».
لابی های پرنفوذ آقای لابی گر
باهنر بابت آن که با اکثر گروهای سیاسی نشست و برخاست دارد، یکی از چهرههای معتمد در میان سیاسیون است. از سوی دیگر، ۱۲ سال نایب رئیسی مجلس و ارتباط داشتن با نمایندگان سه دوره پارلمان، باعث شده تا بخشی از نمایندگان ادوار نیز پشتسر او بایستند.
او از چنان لابی پرنفوذی برخوردار است که در سال ۱۳۸۲ وقتی وزارت اطلاعات دولت خاتمی، صلاحیت محمود احمدینژاد برای شهرداری تهران را تایید نمیکرد، توانست وزرای اطلاعات و کشور را برای تایید او متقاعد کند.
باهنر نگران چیست؟
باهنر اما این روزها بیشتر نگران تشتتهای موجود در اردوگاه اصولگرایی است؛ او در مصاحبه اخیرش با تسنیم، گفته که «من نسبت به تفرقه در جریان اصولگرا کمی بیمناک هستم و همواره تلاش کردم که شخصیتهای حقوقی مشهور اصولگرا را متحد کنم.»
احتمالا نگرانیهای او بیشتر ناشی از سر شاخ شدطیف جبهه پایداری با طیف قالیباف است، دو طیف که هر کدام به نوعی مدعی و تند محسوب میشوند و از ابتدای مجلس با پایان ماه عسل لیست مشترک در اسفند ۱۳۹۸، در حال زدن یکدیگر هستند.
حدادعادل به باهنر نمی رسد!
البته این صحبتهای باهنر را میتوان در راستای ایفای نقش همیشگیاش در نزدیک کردن دیدگاههای میان اصولگرایان نیز دانست. باهنر در حالی برای این موضوع تلاش میکند که بسیاری از افراد بازیگر این نقش را «غلامعلی حداد عادل» میدانند؛ چهرهای که بعد از درگذشت محمدرضا مهدویکنی، ریش سفید اصولگرایان، سعی زیادی دارد که جای او را بگیرد.
اما لااقل نه در بین طیف نو اصولگرایان یا قالیبافیها مقبولیت دارد و نه میان تندروهای نزدیک به جبهه پایداری.
اما با توجه به مقبولیت باهنر، او برای ایفای این نقش مناسبتر به نظر میرسد. او گفته «از طیف شورای ائتلاف که با حضور آقایان حدادعادل، چمران و سروری و … فعالیت میکنند تا شورای وحدت که در آن آقای پورمحمدی، جامعه روحانیت و آقای متکی و … فعال هستند و جبهه پایداری و شریان».
به گفته باهنر «البته جبهه پایداریها بعضاً اعلام میکنند که به دنبال ارائه لیستی مستقل برای مجلس هستند و آقای قالیباف هم که علاوه بر اینکه خودشان حزب دارند، مدعی هم هست که از عملکرد برخی نمایندگان فعلی تهران رضایت ندارد. بنابراین جریانهای متعددی هستند که در پی ارائه فهرستاند». دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین افزوده «من اصولاً با این تفرقه موافق نیستم و برخی اوقات که در جلسه ائتلاف شرکت میکنم شورای ائتلافیها میگویند که باهنر عضو این شورا است اما همزمان در جلسات شورای وحدت نیز حضور پیدا میکنم و اساساً با هر جریانی که از جامعه اسلامی مهندسین دعوت به همکاری کند، همراه هستیم منتها یک شرط دارد و آن اینکه بر طبل تفرقه نکوبند.»
باهنر؛ کارگردان یا بازیگر؟
باهنر همزمان با اینکه در حال نزدیک کردن طیفهای مختلف سیاسی به یکدیگر است، چهرهای نزدیک به علی لاریجانی هم محسوب میشود. او در مصاحبهای گفته که لاریجانی پدرخوانده هیچ طیفی نیست ولی احتمال دارد که دو طیف روحانی و لاریجانی با یکدیگر فهرست مشترک برای مجلس ارائه کنند. این گفتههای باهنر را هم میتوان از یک سو خبر دانست و هم میتوان سیگنالی به اصولگرایان جهت نزدیک شدن به یکدیگر.
محمدرضا باهنر بیش از آنکه بخواهد به کارهای اجرایی بپردازد، علاقه دارد تا به قول خودش در جایگاه کارگردان ایفای نقش کند؛ نقشی که با توجه به مقبولیت او در میان چهرههای سیاسی و بخصوص اصولگرایان، میتواند به خوبی آن را ایفا کند.
کارگردان این روزهای اردوگاه اصولگرایان، اذعان دارد که از چهرههای اصلاحطلب افراد کمی ثبتنام کردهاند و از همین رو نگران رقبای دوستان اصولگرای خود نیست. اما با این اوصاف او بیشتر نگران لیستهای متفاوت در میان اصولگرایان است؛ چرا که اگر بتواند آنها را برای اجماع بر سر یک فهرست متقاعد کند، دوره جدیدی از زندگی سیاسیاش را هم آغاز میکند.