کلیددار تجمعات سازمان یافته تندروها کیست؟!
چرا اجرای سدهای لاستیکی در استان گیلان با اهمیت است؟
در دولت سیزدهم نفت فروخته نمیشد، واگذار میشد
ادامه واکنشها به اظهارات و اعترافات محسن رفیقدوست
پاسخ اژهای به انتقادهای حامیان دولت رئیسی درباره احکام فساد چای دبش: عدد کمی نیست
واکنش رهبر انقلاب به اصرار ترامپ بر مذاکره: ایران قطعاً توقعات آنها را نخواهد پذیرفت
اعتماد سازی برای خیرین سلامت دستاور بزرگ دکتر آشوبی
راهبرد وفاق و آچمز شدن دولت؛ پزشکیان تا کجا کوتاه می آید؟
امروز با وزارتخانهای مواجه هستیم که کارکرد آن بیش از "کار" با مقوله "سرمایه" در ارتباط است. سرمایهگذاریهای گسترده در حوزههای متنوع اقتصادی که عموما از محل منابع صندوقهای بازنشستگی انجام میگیرد؛
ارایهی آمار نزدیک به دو میلیون نفری اینجاد اشتغال در کشور درحالی مطرح میشود که کارشناسان پیشبینی میکردند اگر دولت بتواند از مینها و موانع ایجاد شده از سوی دولت قبل در حوزه مالی و بودجهای فرار کند، تازه به نقطهای خواهد رسید که ظرفیتهای اشتغال خالی شده از قبل را تا حدی پر کند.
وزیری که خود زمانی در روستای باباحیدر به گفته همولایتیهایش دچار «فقر مطلق» بود و اکنون به ثروت رسیده است، معتقد است در «در جمهوری اسلامی فقر مطلق نداریم» / تنی چند از پسرانش هر جا او پستی گرفت، شرکتی تاسیس کردند که به شکل کاملاً تصادفی بیارتباط با شغل پدر نبود.
ابهام نخست اینجاست که آیا در این طرح تمام نهادها و ارگانهای حاکمیتی و دولتی که قدرت در دست دارند نیز باید قانون را اجرا کنند و عدالت درباره آنها نیز اجرا خواهد شد؟! ابهام دوم اینکه این اقدام برای مردم استانهای شمالی در سطح چندم اولویت قرار دارد و فوریت این طرح نسبت به موضوعاتی مانند بیکاری، گرانی، پسماند، جادهسازی، توسعه و ... چه جایگاهی دارد؟!