سامان صابریان/ روزنامهنگار : حمدرضا غلامرضا معاون سیاسی و امنیتی وزارت کشور در دولت ابراهیم رییسی که سابقه معاونت نیروی قدس سپاه هم در کارنامه دارد در اظهاراتی پس از ولنگاری بازار و وضعیت اقتصادی کشور مدعی شده که حواسمان باشد وضعیت امروز بازار و افزایش افسارگسیخته قیمتها، یادآور طرح ترکیبی فشار حداکثری از پائین و چانهزنی در بالا است.
محمدرضا غلامرضا که معاون پیشین وزارت اطلاعات و سپاه قدس نیز هست این ادعا را در حالی بیان کرده است که هیچ اقدام روشنی از همکاران او در رسیدگی به این موضوع مشاهده نمیشود.
اینکه چهرههایی مانند غلامرضا، علمالهدی یا حدادعادل و غیره مدام وضعیت موجود را به گردن دیگران یا دشمن بیندازند و هیچ اتفاقی در رسیدگی به این موضوع مهم نیفتد جای سوال دارد.
چرا که در بیشتر اعتراضات صورت گرفته عامل اقتصادی نیز یکی از پایههای اصلی بوده ولی شاهد آن هستیم که همه دست روی دست گذاشتند و مدام هر روز سفره مردم کوچکتر از روز قبل میشود و صدایی جز شعار و ژستهای دلواپسی خبری در میان نیست.
حتی برای کسانیکه به تئوری «حفظ نظام از اوجب واجبات است» اعتقاد دارند نیز این وضعیت پیش آمده جای تامل دارد که چرا برای حفاظت نظام در برابر تشعشعات این وضعیت اسفناک اقتصادی نیز اقدام مناسب صورت نمیگیرد!
بیشک در صورت صحت ادعاهایی که امثال محمدرضا غلامرضا بیان میکنند، نهادهای خاص و امنیتی که اطلاع از زیرپوست جامعه دارند و میدانند در کف اجتماع چه میگذرد برای حفظ امنیت موجود باید تامل کنند و بیندیشند که اگر همه راضی نیستند چگونه به همین راحتی جریان، جماعت، گروه یا دستهای خاص در چند روز ارزش پول ملی کشور را به نابودی و افول سوق میدهند و همه نظارهگر هستند!
مسئولان بهتر است به جای بیان داستان، با حقایق زندگی مردم روبهرو شوند؛ وقتی سکه روزی چندین میلیون رشد میکند یا با صعود دلار ارزش پول داخل جیب مردم به هیچ مبدل میشود، حال و روز ملت از نظر روحی و مادی به هم ریخته میشود و در آینده روزگار نامبارکی را رقم میزند همانگونه که امروز از دهه نود اوضاع ناخوشتر است و دهه نود از دهه هشتاد!
اگر فرمان همین باشد که در این سالها بوده، هر روز منتقدان بیشتری به وضعیت موجود اعتراض میکنند و هزینه این روند از جیب مردم ایران پرداخت میشود نه وابستگان به سفرههای چرب تحریم؛ مسیری که برای هیچکس عقوبت مناسبی ندارد و این رویه عاقلانه، منصفانه،دینمدارانه و شرافتمندانه نیست، دلیل؟ تجربه!