- امروز : پنج شنبه - ۱۴ فروردین - ۱۴۰۴
- برابر با : 5 - شوال - 1446
- برابر با : Thursday - 3 April - 2025
اخبار ویژه
واکنش ها به تجمع حامیان حجاب| دولت: هرگونه فراخوان تجمع یا تحصن بدون مجوز در فضای باز غیرقانونی است
«صیغه» تهران و بغداد، عشقی که پایه‌اش روی یک مشت «رمل» بود!
بهترین و بدترین تصمیمات دولت و مجلس در ۱۴۰۳
عراقچی: پاسخ نامه ترامپ در حال آماده شدن است
رهبر چین، نفت ایران را کنار بگذارد، اگر می‌خواهد پکن تحریم نشود / شرکت‌های دولتی چین با اقدام تازه کاخ سفید، به خاطر تهران در معرض تحریم قرار گرفته‌اند
ادعای وزیر نفت عراق علیه تهران: اقدام ایران را به آمریکا اطلاع دادیم
محمد صدر: ۳۰ میلیون نفر زیر خط فقر زندگی می‌کنند
راهکار‌های ایران و چین برای دور زدن تحریم‌های نفتی آمریکا چیست؟
عباس عبدی
عباس عبدی: هدف قانون عفاف و حجاب، زمین زدن دولت پزشکیان است
در روزهای اخیر، چالش هایی درباره قانون عفاف و حجاب در فضای سیاسی و رسانه ای میان موافقان و مخالفان آن ایجاد شده است. خاصه آنکه مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم با این قانون مخالفت کرد و رسما تاکید کرد که قانون حجاب قابل اجرا نیست.
انتظار دیوانگان
یادداشت -عباس عبدی: آقای پزشکیان گفته است: «تصور اینکه با روش فعلی به جایی خواهیم رسید، دیوانگی است.» این حرف را در زمان انتخابات نزده بلکه پس از انتخاب شدن و در مجلس اظهار داشت. پس نمی‌توان آن را به یک گزاره شعاری و با هدف جمع‌آوری رأی تقلیل داد. در زمان انتخابات نیز آن […]
لطفا در همين مرحله کابینه را پس بگيريد و ۱۹ وزيري را پيشنهاد كنيد كه خودتان قبول داريد/بُرد باید دوطرفه باشد
آخرين جلسه شوراي راهبري پزشكيان در دهم مرداد برگزار شد و با عكس يادگاري پايان يافت. پس از آن يادداشت زير را نوشتم و حتي براي آقاي حضرتي صاحب امتياز روزنامه فرستادم تا منتشر شود. در اين فاصله آن را براي دو تن از دوستان فرستادم تا نظر دهند
از جیب بازنشستگان برداشته و به نام دین به جیب عده‌ای رانتی واریز می‌کنند
فعال اصلاح طلب با انتشار توئیتی به علل کاهش گرایش به دین در کشور پرداخت. در روزهای اخیر انتشار اسنادی از واریزی های عجیب تامین اجتماعی به حساب نهادهایی حاشیه ساز شد.
تحلیل عباس عبدی از علت خشم حامیان و مشاوران جلیلی: رانت از آنان گرفته شده
رفتار انتخاباتی تندروها هنوز به پایان نرسیده و گویی تازه آغاز شده است. اخلاق گمشده آنان است. نه اخلاق مناظره دارند و نه اخلاق پیروزی و مهم‌تر از همه فاقد متانت اخلاقی برای پذیرش شکست هستند. رفتار و گفتاری که در این دو، سه روز از خود نشان دادند مایه تاسف و خطری جدی برای کشور است.
مرغ سیاست ایران همیشه یک پا دارد
مساله این یادداشت بحث درباره تفاوت اثرات میان این دو نوع تعیین ساعت نیست، بلکه مساله مهم قواعد حاکم بر مدیریت کشور از جمله قانونگذاری است.
چگونه رسانه را نابود كنيم؟
برای مثال درباره فقر فقط با دیدن آمار سفر‌های مردم در روزهای تعطیلات نمی‌توان داوری کرد که وضع خوب شده است. باید همه مردم را دید و این از طریق مطالعه خط فقر و رشد اقتصادی و نرخ تورم و... انجام می‌شود.
ناشنوايی سياسی
اينكه چگونه مي‌توان تصور كرد كه جامعه ما نيازمند دادن تذكر در بديهيات باشد؟ جامعه به كجا رسيده كه برخي مي‌توانند مدعي شوند مملكت مال آنان است!
هشدار درباره چالش بی پایان و بسیار زیان بار میان حکومت و مردم
پوشش متعارف و مورد قبول جامعه را قانونی کنید، دیگر کسی از روی لجبازی دست به اقدامات دیگر نمی‌زند یا تضاد وحشتناک خانه و خیابان در نوع پوشش و رفتار ایجاد نمی‌شود.
حضور زنان در ورزشگاه‌ها مثل استخوان در گلوی سیاست رسمی گیر کرده؛ نه بالا می‌آورد و نه قورت می‌دهد
عباس عبدی نوشت: سیاست در ایران میل به تصرف همه عرصه‌ها و موقعیت‌ها دارد. حضور زنان در ورزشگاه‌ها مثل استخوان در گلوی سیاست رسمی گیر کرده و نه می‌توانند بالا بیاورند و نه می‌توانند قورتش دهند.
بهتره بساط فقر را برچید
نکته مهم اینکه سهم یارانه‌ها در تامین همین هزینه‌ها است، به ویژه در مناطق روستایی که سهم یارانه‌ها از کل درآمد خانوار بیش از ۳ برابر مناطق شهری است. در مجموع وضعیت کنونی به این معناست که زندگی در حال بازگشت به گذشته است و عمده‌ترین دغدغه مردم تهیه خوراک خواهد شد
پيمايش يا پرونده‌سازي؟
بسياري از متغيرهاي مستقل نيز بايد پرسيده مي‌شد كه در اين پرسشنامه‌ها نيست، در واقع آنها را از روي پرونده دانش‌آموزي پر مي‌كنند و اين به معناي شناسايي پاسخگو و تشكيل پرونده است
کلید معمای پوشش
این افراد چنین می‌فهمند که فقدان پوشش به منزله نفی حکومت است و، چون خود را تابع یا ابواب جمعی و جزیی از حکومت می‌دانند، این نوع پوشش را نفی و رد خود تلقی می‌کنند و در برابر آن موضعی منفی یا حتی تهاجمی و خشونت‌آمیز می‌گیرند، در حالی که چنین تعبیری از پوشش زنان در کشور‌های دیگر ندارند.
پذیرش ارزش‌های دینی با زور و اجبار قانون شدنی نیست
یادداشت عباس عبدی: شکی نیست که پذیرش ارزش‌های دینی با زور و اجبار قانون شدنی نیست. نه تنها این هدف محقق نمی‌شود، بلکه اثر منفی دارد. اگر سرقت و قتل در قانون منع شده و برایش مجازات تعیین گردیده به این علت نیست که دین آن را حرام کرده است، بلکه این فعل جرم است...
عباس عبدی: “خطرناک‌تر از دشمن برای این نظام، جهل برخی مدعیان طرفداری از نظام است”
پرسش این است؛ در سخنان مقام رهبری چه مضمون غیر منتظره‌ای بود که هیچ‌کدام از شما که مدعی طرفداری از حکومت هستید، نتوانستید این موضع را درک کنید و نتوانید پیش از ایشان وظایف سیاسی، اخلاقی و اداری خود را انجام دهید تا کار به اینجا نرسد؟
عبدی: اجبار به «عفونویسی» مشکلی را حل نمی‌کند
عبدی در یادداشتی به بررسی پیامد‌های عفو اخیر پرداخته و تاکید کرده است: اگر کسی را برای آزادی مقید کنند که درخواست عفو کند، مشکل ایجاد می‌شود.
هشدار عباس عبدی درباره آمار‌های رییسی: با این دست فرمان سال ۱۴۰۲ چشم انداز روشنی ندارد
مثل آن است که کسی در تب می‌سوزد، ولی دماسنج دمای بدن او ۳۷ درجه نشان می‌دهد. خب طبیعی است که یا دماسنج درست کار نمی‌کند یا چشم بیننده مشکلی دارد که رقم را به جای ۳۹ و ۴۰، روی ۳۷ می‌بیند. آمار‌های آقای رییسی از این نوع است
آقایان دین را سپر خود نكنید
از سوی دیگر چرا ۲۰ درصد را کسانی که به مقدسات پشت کرده‌اند، معرفی می‌کنید؟ این به زیان دین و رفتار دینی است. بسیاری از آنان به مناسک و ارزش‌های دینی، البته مطابق نگاه خود ملتزم هستند و فقط آنچه شما مقدس می‌دانید، مقدس نمی‌دانند، نه اینکه مقدس می‌دانند به آن پشت می‌کنند.
ذره‌ای همراهی وجود ندارد؛ پیام رسمی اعدام و حذف است و بس
همچنان که پیش‌تر نیز گفته‌ام، برخلاف ادعا‌های رسمی، سیاست موجود مبتنی بر نادیده گرفتن اعتراضات است. در مقابل فقط می‌خواهد تاکید کند که در برابر اغتشاش قرار دارد. اگر واقعا در سطح جامعه در حدود سه ماه گذشته اغتشاش در همان حدی باشد که اتهامات محسن شکاری محکوم به اعدام بوده است، در این صورت هزاران نفر باید محکوم به اعدام شوند
ریشه ناسزاها در اعتراضات از کجاست؟| عباس عبدی: کار نواصولگرایان است
عباس عبدی نوشت: صاحبان قدرت یا افراد بانفوذ سیاست در جبهه نواصولگرایی، از ادبیات فاخر سیاسی دور شدند و کلمه و ادبیات سیاسی را به ابتذال کشاندند. خودشان مفاهیم و کلمات مستهجن و لودگی را وارد ادبیات سیاسی کردند و بعد هم پیروزمندانه به آن خندیدند. چه‌بسا کوشیدند که کلمه «دیاثت» را تئوریزه کنند.
