اختصاصی انطباق- سرویس بین الملل: سرمایه مردم ایران در طول بازه‌های مختلف تاریخی هزینه بسیاری از تصمیمات و اقدامات شد که آورده و دستاورد ماندگاری برای این مرز و بوم نداشت و تنها در بازه‌ای اندک صاحبان قدرت و منصب از آن در راستای سیاست‌های حاکم بهره بردند.
روندی که به دلایل مختلف در ایران قرن هاست شاهد آن هستیم و هزینه آن به حساب مردم ایران نوشته می‌شود و نتیجه وضعیت این روزهای کشور است.
به همین دلیل مدتی است هم‌زمان با افزایش فشارها بر جمهوری اسلامی به ویژه پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ رییس جمهوری ایالات متحده، کشور عراق سیاست‌های خاصی را در پیش گرفته که هم‌خوانی با روایت‌های مطرح شده توسط سایبریون درباره شعار« ایران و عراق، لا یمکن و فراغ» ندارد و نشان می‌دهد عراق فقط کشور همسایه است و دوستی به معنای واقعی وجود ندارد.
البته بی‌شک در عالم سیاست روی زمین و نه در متافیزیک، دوستی و دشمنی دائمی معنا ندارد و آن کشور و ملتی موفق و پیروز بوده‌اند که منافع ملی و بلندمدت خود را بر سیاست‌های شعارزده اولویت دادند.
در همین حال شاهد آن هستیم که مقامات و مسئولان رسمی این کشور در اظهاراتی خاص، بیاناتی را به زبان می‌آورند و مواضعی را می‌گیرند که از ارجحیت منافع خودشان بر منافع ایران خبر می‌دهد.
در همین راستا چندی پیش فواد حسین، وزیر امور خارجه عراق در سخنانی اظهار داشت: «عراق بخشی از محور مقاومت نیست و وحدت میادین را قبول ندارد بلکه فقط به عرصه داخلی عراق باور دارد، من این حرف را در مناسبت‌های سابق هم گفتم.»فواد حسین گفت:«قانون اساسی عراق هرگونه تشکیلات مسلحانه خارج از چارچوب رسمی نظامی را ممنوع کرده و اجازه نمی‌دهد بنا به تصمیم فردی علیه طرفی وارد جنگ شود.»وی افزود: «آنچه گروه‌های مسلح عراقی طی چند ماه اخیر انجام دادند به عراق آسیب بسیار زد و سودی به حال مسئله فلسطین نداشت.»
رئیس دستگاه دیپلماسی عراق تاکید کرد: «اندیشیدن درباره منافع عراق پیش از تحولات اخیر شایع نبود به خصوص پیش تهدیدات دولت آمریکا علیه کشورهای منطقه از جمله عراق.»
وی تصریح کرد: «فرصتی برای تفاهم با گروه‌های مسلح برای دور کردن آنها و عراق از خطر وجود دارد؛ خطری که با احتمال حمله نظامی خارجی مثلا از سوی آمریکا و اسرائیل بر سر عراق سنگینی می‌کند.»
فواد حسین درباره سیاست آمریکا با عراق گفت: «بغداد با راهبردی متفاوت مواجه است و شروع به توقف واردات انرژی از ایران کرده است، آمریکایی‌ها به من در نشست رسمی در پاریس گفتند که واردات انرژی از ایران تمدید نخواهد شد.»
در ادامه این روند حیان عبدالغنی، وزیر نفت عراق نیز چندی پیش در اظهاراتی درمورد توقیف چند نفتکش با بارنامه‌های عراقی توسط نیروی دریایی آمریکا در خلیج‌فارس مدعی شد که این نفتکش‌ها در واقع متعلق به ایران بوده‌اند.وی مدعی شد که این کشتی‌ها برای دور زدن تحریم‌ها و نظارت‌های بین‌المللی، از اسناد مدارک جعلی با هویت عراقی استفاده کرده‌اند.وزیر نفت عراق در ادامه ادعاهای خود افزود: این اسناد، بارنامه‌های رسمی عراقی نبودند بلکه جعل شداند و این موضوع پیش‌تر نیز در موارد مشابه توسط برخی تاجران انجام شده بود.
عبدالغنی خاطرنشان کرد: عراق این مساله را به طرف های ذیربط اعلام و تاکید کرد که مدارک جعلی بوده و نفتکش‌ها هیچ ارتباطی با این کشور ندارند.
این نوع رفتارها در کنار برخورد امنیتی و نظامی دولت شیعه بغداد با گروه‌های به اصطلاح مقاومت که در عراق فعالیت داشتند و برخی اقدامات دیگر نشان می‌دهد عراق نیز مانند سایر کشورهای مختلف جهان معنی منافع ملی را درک کرده و تلاش دارد تا مانند هم‌کیشانش یعنی کویت، قطر، عربستان و امارات رشد کند و زندگی مناسبی برای مردم خود به وجود بیاورد.
در اظهارات مسئولان عراقی می‌توان به خوبی مشاهده کرد که علاقه‌ای ندارند به در درگیری‌هایی که ارتباطی با آنها و منافعشان پیدا نمی‌کند دخالت کنند و آینده نسل‌های خود را قربانی کنند.
البته این روند شاید در میان برخی اندک گروه‌های شبه‌نظامی داخل عراق که به تهران نزدیکی ایدئولوژیک دارند متفاوت باشد ولی اکثریت دولت و ملت عراق به دنبال منافع خود هستند و این موضوع را در قضیه سرنگونی رژیم اسد و مخالفت بزرگان مذهبی این کشور با دخالت در امور سوریه به خوبی مشاهده کردیم.
