انطباق: عباس عبدی در یادداشتی تحلیلی با عنوان «بن‌بست ناگفته در سخنان» به مواضع اخیر چهار تن از روحانیون کشور پرداخته و ضمن بررسی معانی پوشیده در سخنان آنها، هشدار داده است که رویکرد فعلی نشان‌دهنده استیصال و بن‌بست فکری در میان بخشی از حاکمیت است
عبدی با اشاره به اظهارات یکی از روحانیون در مراسم یک جایزه ادبی می‌نویسد: «وی از وزارت فرهنگ و ارشاد و دستگاه قضایی بابت کوتاهی در برخورد با تلاش گسترده‌ای که در فضای مجازی برای تطهیر پهلوی‌ها و ترویج بی‌حجابی صورت می‌گیرد، انتقاد کرد و خواهان ورود جدی‌تر این نهاد‌ها شد.»
امام جمعه مشهد در سخنان خود گفت: «استحکام این کشور بی‌نظیر است و هیچ کشور و نظامی در دنیا چنین استحکامی ندارد، چراکه تنها این نظام و کشور است که به خدا وابسته است و خداوند چنین نظامی را اداره می‌کند.» امام جمعه شیراز نیز با اشاره به خودخوانده‌های مطالبه‌گر در جامعه، اظهار داشت: «برخی در کوچه و خیابان خیلی مدعی و طلبکار هستند و خود را مطالبه‌گر می‌دانند؛ کسی که یاد خدا در دلش نیست، نمی‌شود مطالبه‌گر باشد و در قاموس انقلاب اسلامی جایی برای مطالبه‌گری نیست.»
عبدی به نقد این مواضع می‌پردازد و تاکید می‌کند: «تقریباً در هیچ بخشی از سخنان این آقایان روحانی نکته‌ای مثبت و جذب‌کننده دیده نمی‌شود. همه سخنان از موضع تهدید و بگیر و ببند است. گفتن این سخنان بیشتر متناسب با وظیفه داروغه است و نه روحانی.»
او با اشاره به تضاد میان تأکیدات مقامات عالی کشور بر حق و ضرورت مطالبه‌گری مردم و موضع روحانیون، می‌نویسد: «حال به نام اسلام و انقلاب، مطالبه‌گران رد می‌شوند و متهم به فراموشی خدا می‌شوند؛ عده‌ای دیگر را متهم به سیاه‌نمایی و دور کردن مردم از حکومت می‌کنید. جالب اینجاست که یکی از آقایان مدعی می‌شود خداوند خودش چنین نظامی را اداره می‌کند. اگر کسی از این ادعای عجیب به خدا پناه ببرد، بیراه نرفته است. تا حالا می‌گفتید ما از طرف خدا هستیم، حالا که وضع نامطلوب است، کل مسئولیت را بر دوش خدا می‌اندازید.»
عبدی نتیجه‌گیری می‌کند که این سخنان «نشانه استیصال و بن‌بست فکری» است: «نه راهی به پیش دارید و جراتی برای برگشتن از مسیر اشتباه؛ نه حاضر به پذیرش مسئولیت هستید و نه توان اصلاح سیاست‌های غلط را دارید.»
